13.10.14

Caribou - Our Love

Είδος:  Electronic
Κυκλοφορεί:  6 Οκτωβρίου 2014



     Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται εκτενώς με τις θετικές επιστήμες συχνά υπερτροφοδοτούν τη λογική πτυχή της ανθρώπινης προσωπικότητας, αφήνοντας τη συναισθηματική τους πλευρά στο περιθώριο να ατροφεί. Η ιδιότητα του Καναδού Dan Snaith ως διδάκτορα μαθηματικού του Imperial, όμως, δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο στην καλλιτεχνική του έκφραση. Αντιθέτως, από το 2000 που δραστηριοποιείται με τα διάφορα projects του (Manitoba, Caribou, Daphni) στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής (έναν χώρο που πλήτεται εκ των έσω από ένα σωρό άψυχες, άχρωμες και άοσμες, συναισθηματικά νεκρές μουσικές), έχει καταφέρει να αναδειχθεί σε έναν από τους κορυφαίους παραγωγούς, ξεχωρίζοντας για την ικανότητά του να δίνει ανθρώπινη υπόσταση σε ό,τι δημιουργεί, ιδιαίτερα στις πιο πρόσφατες δουλειές του (με αποκορύφωμα το καταξιωμένο "Swim" του 2010).
     Στο "Our Love" αποκαλύπτεται μάλλον η πιο pop εκδοχή του καλλιτέχνη μέχρι σήμερα, επομένως έχουμε και την πιο προσιτή στο ευρύ κοινό, ίσως, δουλειά του. Αυτό συμβαίνει διότι το ύφος των περισσότερων συνθέσεων (ναι, συνθέσεων!) υπογραμμίζει περισσότερο την ιδιότητα "μουσικός", παρά την ιδιότητα "παραγωγός". Στοιχείο βέβαια που (καθόλου τυχαία) συναντάει κανείς στους σπουδαιότερους ηλεκτρονικούς καλλιτέχνες της εποχής μας: στον James Blake, τον Todd Terje, τον Flying Lotus και άλλους. Και εδώ που τα λέμε, ποιος είναι τόσο αφελής ώστε να πιστεύει ότι θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Ποια ηχητική καινοτομία και ποια μουσική τεχνολογία είναι ικανή να υποκαταστήσει το συστατικό που εδώ και αιώνες προσδίδει στη μουσική τη μαγεία της, τον συνδυασμό, δηλαδή, συγχορδιών και μελωδίας;
     Η απάντηση στο σχεδόν φιλοσοφικό ερώτημα φαίνεται να είναι γνωστή στον Caribou, ο οποίος επιλέγει και χτίζει τα περισσότερα κομμάτια του πάνω σε μελωδίες, συχνά εκπληκτικές μάλιστα. Το Silver και το "Back Home" περιέχουν τις κορυφαίες εξ' αυτών, με το "Second Chance" να ακολουθεί από κοντά. Όλα τους κομμάτια με τονισμένο το pop στοιχείο, που όμως δεν γίνονται επ' ουδενί σαχλά. Το πρώτο single Can't Do Without You από την άλλη, μαζί με το Mars, μπορεί να ακολουθούν μια πιο παραδοσιακή ηλεκτρονική κατεύθυνση, όμως ξεχωρίζουν οπωσδήποτε, το πρώτο με την υπέροχη κλιμάκωση και το δεύτερο με την έξυπνη ρυθμολογία και την "ανήσυχη" ατμόσφαιρα που δημιουργεί (αν και μάλλον διαρκεί περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε).
     Αν κάτι δεν καταφέρνει ο Caribou με το "Our Love", αυτό είναι να κάνει κάποιου είδους game changing statement. Να φτιάξει, με άλλα λόγια, κάτι το οποίο θα δημιουργήσει σπίθες έμπνευσης, θα δρομολογήσει νέες μουσικές κατευθύνσεις και θα μείνει ως κάτι διαχρονικό και απαραίτητο. Το νέο album του Flying Lotus (το Indiego Sound ετοιμάζει ήδη το review) πλησίασε περισσότερο σε κάτι τέτοιο. Αλίμονο, όμως, αν οι κυκλοφορίες αξιολογούνταν μόνο σε αυτή τη βάση και όχι με κριτήριο την ποιότητα και την απόλαυση. Σ' αυτά τα τελευταία, το "Our Love" κερδίζει επάξια το "Λίαν Καλώς".
    
Βαθμολογία:  8

Κομμάτια που ξεχωρίζουν: 
Can't Do Without You 
, Silver , Mars , Back Home

2 σχόλια:

Nikos Filippaios είπε...

Αυτές τις μέρες ακούω το "Our Love"... Αφού τονίσω το σταθερό στοιχείο όλων των κριτικών σου, την ωραία γλώσσα και ύφος, περνάω στην προσέγγιση σου στη νέα κυκλοφορία του Caribou: συμφωνώ με όσα γράφεις για το μελωδικό ποπ στοιχείο που κάνει το όλο άλμπουμ πιο εύκολο και στρωτό στην ακρόαση (ειδικά αν συγκρίνουμε με τον έντονο πειραματισμό που χαρακτήριζε τις προηγούμενες δουλειές του... δόκτορος Snaith). Αλλά, αξίζει να τονιστεί και η έντονα dance κατεύθυνση, καθώς ο Caribou αξιοποιεί φόρμες της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής, όπως το house και την bass music και παίζει ειρωνικά και δημιουργικά με αυτές.

Aris είπε...

Έχεις δίκιο, έχει και αυτήν την πτυχή ο ήχος του! Απλά έδωσα βάση σε αυτό που με ικανοποίησε περισσότερο..