The Big Pink - Future This

Είδος:  Noise Pop / Indie Rock / Electro Rock

Κυκλοφορεί:  16 Ιανουαρίου 2012

     "Τελικά είναι επίφοβο να παίζεις με τη φασαρία". Σε αυτή τη φράση συνοψίζονται τα συμπεράσματα του Indiego Sound, έπειτα από αρκετές ακροάσεις της νέας δουλειάς των (κάποτε πολλά υποσχόμενων) The Big Pink.

     Έντονοι ρυθμοί, άφθονη μελωδικότητα και πραγματική έμπνευση είναι τα απαραίτητα εφόδια που διαχωρίζουν τον καλό noise pop δίσκο από τη σκέτη ηχορρύπανση. Και αν το ντεμπούτο των Big Pink ή ο προπέρσινος δίσκος των Sleigh Bells είχαν τα παραπάνω κατάφεραν περίφημα να αποφύγουν την παγίδα του θορύβου, το Future This ως επί το πλείστον αποτυγχάνει παταγωδώς. Εντάξει, το genre είναι τέτοιο που καθιστά τις προσδοκίες των κατεξοχήν μουσικόφιλων για ουσία ή βάθος σχεδόν ανεδαφικές. Ωστόσο, ο εν λόγω δίσκος στο σύνολό του είναι τόσο ανέμπνευστος, που ούτε καν διασκεδαστικός δεν μπορεί να γίνει.
     Ας αφήσουμε, όμως, τις γενικολογίες και ας περάσουμε σε πιο συγκεκριμένα στοιχεία. Παρόλο που οι λονδρέζοι Robbie Furze και Milo Cordell (που αποτελούν τον πυρήνα του συγκροτήματος) αυτή τη φορά άφησαν το ρόλο του παραγωγού και παρέδωσαν τα ηνία της παραγωγής στα έμπειρα χέρια του Paul Epworth (Adele, Plan B, Florence + The Machine), το αποτέλεσμα δεν απέχει και πολύ από το γνώριμο ήχο τους. Έτσι, έχουμε κομμάτια με δυνατά beats ως βάση, ντυμένα με μια σωρεία ηλεκτρονικών ήχων, αλλά και ήχων από φυσικά όργανα. Το album γενικά μοιάζει να προσπαθεί να αναπαράγει τις πιο μελωδικές και "εύπεπτες" στιγμές του ντεμπούτου, συνήθως όμως όχι με επιτυχία.
     Από το πρώτο κιόλας πέρασμα στην track list, γίνεται εμφανές ότι υπάρχουν λίγα μόνο πολύ δυνατά κομμάτια που ξεχωρίζουν και πολλά των οποίων ο ρόλος περιορίζεται στο γέμισμα του χρόνου. Το εναρκτήριο "Stay Gold" είναι και το καλύτερο κομμάτι, αν και η ομοιότητά του με το παλιό και επιτυχημένο "Dominos" δεν μπορεί να μην απογοητεύσει. Το "Hit The Ground" και (λιγότερο) το "Give It Up" αποτελούν μια καλή, ευχάριστη συνέχεια. Και από αυτό το σημείο και πέρα... το χάος! Τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται μεταξύ του μέτριου και του κάκιστου.
     Τελικά, η αίσθηση που δίνει το νέο πόνημα των The Big Pink είναι ότι καταφεύγει στην ανακύκλωση των παλιών ιδεών, κάνοντας συγχρόνως και μικρά βήματα προς την εμπορική κατεύθυνση. Με την έμπνευση, όμως, να έχει πάει περίπατο, τις συνθέσεις να έχουν κατέβει αρκετά επίπεδα και τη φασαρία να καταντάει συνήθως ηχορρύπανση, είναι μάλλον απίθανο να αγαπηθεί από πολλούς. Τελικά είναι επίφοβο να παίζεις με τη φασαρία...

Βαθμολογία:  5½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Stay Gold , Hit The Ground (Superman) 
Official Website