Είδος: Psychedelic Rock / Indie Rock
Κυκλοφορεί: 5 Αυγούστου 2013
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: O Dharma , Giant Tortoise , Hobo Rocket
Κυκλοφορεί: 5 Αυγούστου 2013
Οι Αυστραλοί Pond είναι ουσιαστικά ένα side project μελών των Tame Impala, που όμως έχει πολύ μεγαλύτερη δισκογραφική δραστηριότητα από τους ίδιους τους Tame Impala. Η φήμη τους οφείλεται κυρίως στον περσινό τους δίσκο "Beard, Wives, Denim", ο οποίος για κάποιο λόγο δέχθηκε τεράστιο "σπρώξιμο" από NME και για κάποιον άλλο λόγο ξέφυγε από το Indiego Sound, αν και ήταν στα υπ'όψιν.
Μπορεί να έχουν κοινές επιρροές (από Beatles μέχρι Jimi Hendrix), αλλά η ψυχεδέλεια των Pond στο "Hobo Rocket" (όπως και στα προηγούμενα albums) είναι αρκετά διαφορετική από των Tame Impala. Η παραγωγή είναι διαφοροποιημένη, το κιθαριστικό στοιχείο είναι πολύ εντονότερο (σε σημεία μάλιστα οι κιθάρες είναι ιδιαίτερα σκληρές), ενώ τα synths δεν έχουν τόσο βασικό ρόλο. Και επιπλέον, τα κομμάτια είναι αρκετά πιο loose σε δομή και συνοχή. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το project των Pond λειτουργεί σαν δεξαμενή διοχέτευσης των πειραματισμών, απαλλαγμένο από τη μελετημένη λογική των albums των Tame Impala, τα οποία με τις πολλές ακροάσεις αποκαλύπτουν το πόσο προσεγμένα είναι στη λεπτομέρεια.
Ο σημαντικότερος λόγος για να ασχοληθεί κανείς με το μόλις 34 λεπτών αυτό album δεν είναι άλλος από το κομμάτι O Dharma, μια ψυχεδελική μπαλάντα, η οποία στο πρώτο μισό μοιάζει λίγο με το "Feels Like We Only Go Backwards", αλλά στη μέση αλλάζει αιφνιδιαστικά μοτίβο, περνώντας σε ένα υπέροχο instrumental groove. Κατά τα άλλα, υπάρχουν άφθονες ωραίες στιγμές, αλλά όχι κάτι το συναρπαστικό.
Με άλλα λόγια, το "Hobo Rocket" είναι από τους δίσκους εκείνους που ακούγονται πραγματικά ευχάριστα, αλλά δεν πρόκειται να αλλάξουν τη ζωή κανενός, ούτε θα άφηναν κάποιο κενό στη μουσική της γενιάς μας εάν δεν υπήρχαν. Μέχρι να βγει το καινούριο των MGMT, πάντως, είναι ό,τι πρέπει.
Μπορεί να έχουν κοινές επιρροές (από Beatles μέχρι Jimi Hendrix), αλλά η ψυχεδέλεια των Pond στο "Hobo Rocket" (όπως και στα προηγούμενα albums) είναι αρκετά διαφορετική από των Tame Impala. Η παραγωγή είναι διαφοροποιημένη, το κιθαριστικό στοιχείο είναι πολύ εντονότερο (σε σημεία μάλιστα οι κιθάρες είναι ιδιαίτερα σκληρές), ενώ τα synths δεν έχουν τόσο βασικό ρόλο. Και επιπλέον, τα κομμάτια είναι αρκετά πιο loose σε δομή και συνοχή. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το project των Pond λειτουργεί σαν δεξαμενή διοχέτευσης των πειραματισμών, απαλλαγμένο από τη μελετημένη λογική των albums των Tame Impala, τα οποία με τις πολλές ακροάσεις αποκαλύπτουν το πόσο προσεγμένα είναι στη λεπτομέρεια.
Ο σημαντικότερος λόγος για να ασχοληθεί κανείς με το μόλις 34 λεπτών αυτό album δεν είναι άλλος από το κομμάτι O Dharma, μια ψυχεδελική μπαλάντα, η οποία στο πρώτο μισό μοιάζει λίγο με το "Feels Like We Only Go Backwards", αλλά στη μέση αλλάζει αιφνιδιαστικά μοτίβο, περνώντας σε ένα υπέροχο instrumental groove. Κατά τα άλλα, υπάρχουν άφθονες ωραίες στιγμές, αλλά όχι κάτι το συναρπαστικό.
Με άλλα λόγια, το "Hobo Rocket" είναι από τους δίσκους εκείνους που ακούγονται πραγματικά ευχάριστα, αλλά δεν πρόκειται να αλλάξουν τη ζωή κανενός, ούτε θα άφηναν κάποιο κενό στη μουσική της γενιάς μας εάν δεν υπήρχαν. Μέχρι να βγει το καινούριο των MGMT, πάντως, είναι ό,τι πρέπει.
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: O Dharma , Giant Tortoise , Hobo Rocket
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου