Το 2014 αποτελεί πια παρελθόν και αυτό σημαίνει ότι έχουμε περάσει το μισό της τρέχουσας δεκαετίας. Είναι, λοιπόν, ώρα για τον πρώτο μεγάλο μουσικό απολογισμό του Indiego Sound. Η παρακάτω λίστα είναι το αποτέλεσμα πέντε χρόνων εντατικών ακροάσεων πολλών εκατοντάδων δίσκων και οπωσδήποτε είναι αυτή με την πλέον βαρύνουσα σημασία από όσες έχετε συναντήσει μέχρι στιγμής στο blog αυτό. Όπως πάντα, έχω προσπαθήσει να συνυπολογίσω τόσο το προσωπικό μου, υποκειμενικό γούστο, όσο και μια πιο αντικειμενική θεώρηση, που αφορά τον αντίκτυπο που είχαν οι δίσκοι στον κόσμο της μουσικής.
Η λίστα αποτελείται από 50 δίσκους, αλλά επειδή ο αριθμός είναι πολύ μικρός για να συμπεριλάβει όλες τις καλές κυκλοφορίες αυτών των 5 χρόνων, αποφάσισα να προσθέσω άλλους 30, ως honorable mention. Να πω επίσης ότι στη λίστα δεν συμπεριλήθηκε το άψογο καινούριο album του D'Angelo, καθώς δεν έχει κλείσει ούτε μήνα που κυκλοφόρησε και είναι πολύ νωρίς για να αποτιμηθεί η αξία του.
Ας μην μακρηγορούμε όμως. Το μόνο που θα πω ως επίλογο είναι το εξής: αν πρέπει να κρατήσετε ένα πράγμα απ' όλα αυτά τα χρόνια μέσα από το Indiego Sound, ας είναι αυτή η λίστα. Καλή ανάγνωση!
Aris Indiego
Honorable Mention
Οι 30 δίσκοι που δεν τα κατάφεραν
Anais Mitchell - Hadestown
Ariel Pink's Haunted Graffiti - Before Today
Bill Callahan - Dream River
Caribou - Swim
Chromatics - Kill For Love
Deafheaven - Sunbather
Django Django - Django Django
Flying Lotus - You're Dead!
Future Islands - Singles
Goat - World Music
Gorillaz - Plastic Beach
James Blake - James Blake
James Blake - Overgrown
Laura Marling - A Creature I Don't Know
Laura Marling - I Speak Because I Can
Laura Marling - Once I Was An Eagle
M83 - Hurry Up - We're Dreaming
Mac DeMarco - Salad Days
Nick Cave & The Bad Seeds - Push The Sky Away
Panda Bear - Tomboy
Phosphorescent - Muchacho
Rhye - Woman
Savages - Silence Yourself
Sleigh Bells - Treats
The Antlers - Burst Apart
The Black Keys - El Camino
The Horrors - Skying
The Men - Open Your Heart
These New Puritans - Hidden
Wild Beasts - Present Tense
50. My Bloody Valentine - mbv
(2013)
Τολμηρές αρμονίες καμουφλαρισμένες μέσα στον κιθαριστικό θόρυβο του ιδιοφυούς Kevin Shields, από μια μπάντα που παρέμεινε αυθεντική στο πέρασμα των δεκαετιών.
49. Swans - To Be Kind
(2014)
Όλη η παράνοια που αγαπήσαμε στους Swans, καλύτερα ενορχηστρωμένη από ποτέ. Ίσως ό,τι πιο μεγαλεπίβολο έχει κάνει το συγκρότημα σε μουσικό επίπεδο.
48. MGMT - Congratulations
(2010)
Ο παρεξηγημένος δεύτερος δίσκος των MGMT μπορεί να είναι λιγότερο pop από το ντεμπούτο τους, είναι όμως ένα αντισυμβατικό ψυχεδελικό ταξίδι, γεμάτο φαντασία και εκπλήξεις.
47. Run The Jewels - Run The Jewels 2
(2014)
Η ασύλληπτη παραγωγή αυτού του δίσκου, σε συνδυασμό με την ωμή του ενέργεια, τον καθιστούν έναν από τους πιο ενδιαφέροντες που γέννησε το hip hop κατά την τρέχουσα δεκαετία.
46. Arcade Fire - Reflektor
(2013)
Το ηχητικό πείραμα των Arcade Fire και του James Murphy ξένισε πολλούς στην αρχή, όμως αποδείχθηκε αρκετά πλούσιο σε καλό υλικό ώστε να ξεχωρίσει άνετα στην τρέχουσα δισκογραφική πραγματικότητα.
45. Jack White - Blunderbuss
(2012)
Ο πρώτος solo δίσκος του βετεράνου αναβιωτή των ηλεκτρικών blues μπορεί να μην φτάνει την ποιότητα των White Stripes, είναι όμως γεμάτος από καταπληκτικές συνθέσεις, όμορφα ενορχηστρωμένες.
44. FKA Twigs - LP1
(2014)
Η
εναλλακτική R&B της FKA Twigs είναι εκκεντρική και
φουτουριστική, χωρίς όμως να θυσιάζει τη μουσικότητα και τη
συναισθηματική της υπόσταση. Ελάχιστες παραγωγές ήταν τόσο forward
thinking τα τελευταία 5 χρόνια.
43. The National - Trouble Will Find Me
(2013)
Οι National στο τελευταίο, θαυμάσιο album τους, παρέδωσαν αξιοζήλευτα κομμάτια, που μέσα στην απλότητα και την αφαιρετική τους λογική χτυπάνε διάνα στην ουσία της μελαγχολικής τραγουδοποιίας. Μια μπάντα διαχρονικά ποιοτική.
42. Janelle Monáe - The ArchAndroid
Το Smother αποτελεί μάλλον το καλλιτεχνικό ζενίθ των πάντα ποιοτικών Wild Beasts, αφού ισορροπεί εξαίσια ανάμεσα στον άγουρο ήχο των πρώτων δίσκων και την ωριμότητα του τελευταίου.
Ο συγκινητικός αυτός δίσκος περιέχει ορισμένους από τους καλύτερους στίχους που γράφτηκαν αυτά τα χρόνια και αναμφίβολα αποτελεί μια από τις κορυφαίες folk στιγμές της δεκαετίας. Άκουσμα βαρύ, αλλά λυτρωτικό.
Οι Girls στον τελευταίο δίσκο πριν τη διάλυσή τους αφομοίωσαν ήχους από σχεδόν ολόκληρο το φάσμα του rock. Μηδαμινή πρωτοτυπία μεν, καταπληκτικά τραγούδια δε. Ένας καθαρόαιμος indie δίσκος, τέλειος μέσα από τις ατέλειές του.
Το Swing Lo Magellan είναι ιδιαίτερα εγκεφαλικό, αλλά και έντονα συναισθηματικό. Εντελώς indie, αλλά με μουσικό ενδιαφέρον που ξεπερνάει το είδος του. Περιέχει μελωδίες και αρμονίες που ξεφεύγουν από τα τετριμμένα, στίχους απλούς και φιλοσοφημένους. Αποτελεί ένα ακόμη άριστο παράδειγμα πετυχημένης αποδόμησης της pop φόρμας, από ένα εκ των κορυφαίων πειραματικών indie σχημάτων.
(2010)
Η Janelle Monae στον δίσκο αυτόν έφτιαξε ένα ακαταμάχητο μίγμα από pop, soul, funk και R&B ήχους, στην υπηρεσία ενός ευρύτερου, φιλόδοξου concept, επηρεασμένου από το Metropolis του Fritz Lang (1927).
41. Japandroids - Celebration Rock
(2012)
Μια πραγματική γιορτή του rock, γεμάτη από εκρηκτικούς, ανθεμικούς noise punk ύμνους. Οι Japandroids εδώ έκαναν την διαφορά, γράφοντας ουσιαστικές μελωδίες - κάτι που λείπει τρομερά στο είδος.
40. Grimes - Visions
(2012)
Ο δίσκος αυτός έφερε στην Grimes σχεδόν mainstream αναγνώριση χάρη στις catchy μελωδίες του, αλλά και στο ιδιαίτερο, "διαστημικό" ηχητικό περιβάλλον. Η απόδειξη ότι τα αυτοδίδακτα ταλέντα καμία φορά μεγαλουργούν.
39. Sharon Van Etten - Are We There
(2014)
Εξελιγμένες σε όλα τα επίπεδα (και ιδιαίτερα στις μελωδίες), οι μπαλάντες της Sharon Van Etten στο "Are We There" ακούγονται καλύτερες από ποτέ. Τραγοδοποιία κλασική και διαχρονική, σπουδαίες ερμηνείες και συναισθηματική αμεσότητα.
38. Vampire Weekend - Contra
(2010)
Ο δεύτερος δίσκος των αγαπημένων νεοϋορκέζων λειτούργησε σαν ηχητική γέφυρα ανάμεσα στα δύο αριστουργήματά τους, συνδυάζοντας τις afro-pop αναφορές του πρώτου με την πιο ηλεκτρονική παραγωγή του τρίτου. Και φυσικά, περιέχει ορισμένα εξαιρετικά δείγματα γραφής.
37. Beach House - Bloom
(2012)
Γεμάτος ήχος και πλούσια παραγωγή έντυσε τις dream pop μελωδίες των Beach House στον τέταρτο δίσκο τους, που υπογράμμισε για μια ακόμη φορά τις εξαιρετικές ικανότητές τους στην pop σύνθεση.
36. Wild Beasts - Smother
(2011)
Το Smother αποτελεί μάλλον το καλλιτεχνικό ζενίθ των πάντα ποιοτικών Wild Beasts, αφού ισορροπεί εξαίσια ανάμεσα στον άγουρο ήχο των πρώτων δίσκων και την ωριμότητα του τελευταίου.
35. Sun Kil Moon - Benji
(2014)
Ο συγκινητικός αυτός δίσκος περιέχει ορισμένους από τους καλύτερους στίχους που γράφτηκαν αυτά τα χρόνια και αναμφίβολα αποτελεί μια από τις κορυφαίες folk στιγμές της δεκαετίας. Άκουσμα βαρύ, αλλά λυτρωτικό.
34. Alt-J - An Awesome Wave
(2012)
Ένα από τα σπουδαιότερα και πιο φρέσκα βρετανικά ντεμπούτα της δεκαετίας, που χάρισε στους Alt-J το πολυπόθητο Mercury Prize του 2012. Ξεχωρίζει κυρίως για τον ευρηματικό συνδυασμό της folk με μια ιδιαίτερα ζωηρή ρυθμολογία.
33. Girls - Father, Son, Holy Ghost
(2011)
Οι Girls στον τελευταίο δίσκο πριν τη διάλυσή τους αφομοίωσαν ήχους από σχεδόν ολόκληρο το φάσμα του rock. Μηδαμινή πρωτοτυπία μεν, καταπληκτικά τραγούδια δε. Ένας καθαρόαιμος indie δίσκος, τέλειος μέσα από τις ατέλειές του.
32. Joanna Newsom - Have One On Me
(2010)
Τριπλό βινύλιο από τη νεράιδα της σύγχρονης folk, που με την άρπα και τις παραμυθένιες μελωδίες της μάγεψε και πάλι τους υπομονετικούς ακροατές. Άξια διάδοχος της Joni Mitchell.
31. Queens Of The Stone Age - Like Clockwork
(2013)
Η μπάντα στον δίσκο αυτόν έριξε τους τόνους, αλλά έγραψε ορισμένες από τις καλύτερες μελωδίες στην μέχρι τώρα πορεία της. Ένα σύνθετο, πρωτοφανώς δαιδαλώδες και πολυεπίπεδο έργο, απόλυτα εμπνευσμένο και με στιγμές συνθετικής ευφυΐας.
30. LCD Soundsystem - This Is Happening
(2010)
Το highlight των LCD Soundsystem παραμένει το "Sound of Silver" του 2007, αλλά οι μακρόπνοες συνθέσεις του κύκνειου αυτού άσματος φώτισαν μια πιο εγκεφαλική και πιο ουσιαστική ίσως πτυχή του ήχου τους.
29. Tame Impala - Innerspeaker
(2010)
Ένα ακόμη εξαιρετικό ντεμπούτο, που ήρθε στην αυγή της νέας δεκαετίας για να μας συστήσει σε μία μπάντα που από τότε όλο και μεγαλώνει. Οι Tame Impala κατάφεραν στο Innerspeaker να φέρουν το ψυχεδελικό rock στα μέτρα τους, χάρη στην ανανεωτική τους ματιά. Από τις πιο ουσιαστικές αναβιώσεις που ακούσαμε.
28. Grizzly Bear - Shields
(2012)
Η μπάντα-κόσμημα της indie σκηνής ξαναχτύπησε το 2012 με το Shields, έναν δίσκο που επιβεβαιώνει την σπάνια για τον χώρο μουσική τους παιδεία, ελισσόμενος ανάμεσα στην ψυχεδελική folk, την πειραματική pop και την art rock. Καλλιτεχνικά ανήσυχοι και με εκλεκτή αισθητική για μια ακόμα φορά..
27. tUnE-yArDs - WHOKILL
(2011)
Εύσημα ευρηματικότητας για αυτόν τον πολυσυλλεκτικό δίσκο. Γεμάτο με ευφάνταστες ενορχηστρώσεις και απρόσμενα ηχητικά crossovers, το WHOKILL αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες προτάσεις του ευρύτερου πειραματικού χώρου. Άκουσμα δύσκολο, αλλά πραγματικά ιδιοφυές στη σύλληψή του.
26. Dirty Projectors - Swing Lo Magellan
(2012)
Το Swing Lo Magellan είναι ιδιαίτερα εγκεφαλικό, αλλά και έντονα συναισθηματικό. Εντελώς indie, αλλά με μουσικό ενδιαφέρον που ξεπερνάει το είδος του. Περιέχει μελωδίες και αρμονίες που ξεφεύγουν από τα τετριμμένα, στίχους απλούς και φιλοσοφημένους. Αποτελεί ένα ακόμη άριστο παράδειγμα πετυχημένης αποδόμησης της pop φόρμας, από ένα εκ των κορυφαίων πειραματικών indie σχημάτων.
Δείτε εδώ τις θέσεις #25-1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου