Κυκλοφορεί: 20 Αυγούστου 2012
Το hype ευνοεί πολύ τον Αriel Pink και τη μπάντα του τα τελευταία 2 χρόνια, κυρίως λόγω του Pitchfork και της γνωστής επιδραστικότητάς του. Ωστόσο, αν το 2010 είχαν φτιάξει έναν από τους δίσκους της χρονιάς, τότε η φετινή τους δουλειά φαντάζει μάλλον απογοητευτική. Όχι ότι ο δίσκος είναι κακός. Και ευχάριστα ακούγεται (ο μισός, έστω..) και φαντασία έχει και ιδιαίτερο στυλ όπως πάντα. Και καναδυό από τα κομμάτια είναι ιδιαίτερα συμπαθητικά. Όμως όταν η μισή και πλέον tracklist κυμαίνεται στα επίπεδα του αδιάφορου έως και απαράδεκτου, τότε κάτι πάει στραβά. Αυτό σημαίνει ότι η έμπνευση του δημιουργού ήταν ημιτελής. Δεν αμφισβητούμε το γεγονός ότι η μουσική του Ariel έχει χαρακτήρα, αυτό είναι πασιφανές. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη φορά το πράγμα μάλλον δεν δουλεύτηκε αρκετά και σωστά, με αποτέλεσμα έναν δίσκο που δεν είναι ευκρινές το τι θέλει να περάσει. Και αν συνυπολογίσουμε και το γενικά περιορισμένο μουσικό ενδιαφέρον, τότε στο Mature Themes δε μένουν και πολλά θέλγητρα. Με την ελπίδα ότι δεν θα προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση των απανταχού hipsters, το Indiego Sound θα προτείνει επιλεκτική ακρόαση!
Βαθμολογία: 6
2 σχόλια:
Δήλωση οργισμένου Χίπστερ Νο 1: Τρελή μπούρδα.
:)
Το Mature Themes και το Only In My Dreams έχουν γούστο όμως! Μέχρι εκεί...
Δημοσίευση σχολίου