Κυκλοφορεί: 20 Αυγούστου 2012
Μας ταλαιπώρησαν λίγο με την αναμονή και με τις φήμες για την αποχώρηση του Kele από τη μπάντα, αλλά τελικά οι Bloc Party επέστρεψαν. Και ενώ πέρασαν 4 ολόκληρα χρόνια, ο ήχος αυτού του νέου album δεν έχει ριζικές αλλαγές σε σχέση με αυτά που μας είχαν συνηθίσει, πέρα από το γεγονός ότι τον σκλήρυναν αρκετά. Σε ορισμένα μάλιστα κομμάτια (Coliseum, We Are Not Good People, κ.ά.) το βαρύ του ήχου ξαφνιάζει, αν και η γενικότερη φετινή τάση της βαβούρας και της φασαρίας στη μουσική θα έπρεπε να το είχε καταστήσει αναμενόμενο. Τα ήρεμα κομμάτια δε λείπουν ούτε αυτή τη φορά, αν και δεν αποτελούν το δυνατό σημείο του συγκροτήματος. Αντιθέτως, οι έξυπνες κιθαριστικές λεπτομέρειες στις συνθέσεις (ναι, η κιθάρα και πάλι παίρνει όλο το βάρος πάνω της και στηρίζει τη μπάντα), τα πρωτότυπα solo και οι παιχνιδιάρικοι ρυθμοί δίνουν τα απαραίτητα bonus στο δίσκο για να καταφέρει να τραβήξει το ενδιαφέρον του δύσμοιρου indie rock ακροατή, ο οποίος βομβαρδίζεται με τον ίδιο ήχο εδώ και 10 χρόνια. Όχι, το Four δεν είναι το μεγάλο επόμενο βήμα των Bloc Party. Απέχει όμως πολύ από το να είναι ο δίσκος που θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους τους.
Βαθμολογία: 6½
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου