Είδος: Post-Rock / Experimental Rock
Κυκλοφορεί: 17 Ιουνίου 2013
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Brennisteinn , Hrafntinna , Ísjaki , Kveikur
Κυκλοφορεί: 17 Ιουνίου 2013
Με συνοπτικές διαδικασίες, μόλις ένα χρόνο μετά το μέτριο Valtari, τα καμάρια της Ισλανδικής μουσικής, οι Sigur Rós, επιστρέφουν. Ως τρίο αυτή τη φορά, καθώς ο multi-instrumentalist Kjartan "Kjarri" Sveinsson αποχώρησε πέρυσι. Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ο ήχος τους θα παρέμενε απαράλλαχτος λίγο πολύ, στην πραγματικότητα έχουμε την εντονότερη ίσως αλλαγή στην δεκαπενταετή πορεία τους.
Όπως έχουν δηλώσει οι ίδιοι, αυτό που επεδίωξαν είναι ένα αντι-Valtari, δηλαδή ένα δίσκο που να μη θυμίζει σε τίποτα τον ambient ήχο της περσινής τους δουλειάς. Και το πέτυχαν. Αν το Valtari ήταν ονειρικό, το Kveikur είναι σκοτεινό. Η έντασή του δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις αιθέριες συνθέσεις του προηγούμενου δίσκου, ενώ είναι αρκετά levels υψηλότερη και από τις πιο παλιές δουλειές τους. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της πανδαισίας των κρουστών, τα οποία έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο της ηχητικής πίτας και δημιουργούν εντάσεις και ξεσπάσματα, ενώ ενισχύεται και από το θόρυβο στις κιθάρες και τα υπόλοιπα όργανα. Αυτό που δεν άλλαξε καθόλου είναι τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Jónsi, που άλλωστε έχουν ταυτιστεί με τη μπάντα τόσα χρόνια. Γενικά, πάντως, ο νέος ήχος είναι αρκετά σύνθετος και ιδιότυπος και σε αφήνει με την απορία του πώς παράγεται, εάν δεν έχεις εικόνα από κάποιο live του συγκροτήματος.
Η αλήθεια είναι ότι ο ήχος ίσως παραείναι πληθωρικός και φλύαρος, με αποτέλεσμα σε ορισμένα σημεία να επισκιάζει την ουσία των συνθέσεων. Δίνει την εντύπωση ότι προσπαθεί να καλύψει αδυναμίες στις μελωδίες, να πει δηλαδή αυτό που δε λέει η ίδια η μουσική. Αδυναμίες οι οποίες υπάρχουν μεν, αλλά τελικά δεν καταφέρνουν να υπερισχύσουν έναντι των πρωτερημάτων του δίσκου. Διότι ο ηχητικός βομβαρδισμός τελικά λειτουργεί θετικά και δεν μπορεί παρά να σε εντυπωσιάσει και να σε βάλει στην ατμόσφαιρα του δίσκου. Το μήνυμα περνάει και εντέλει πιάνεις τον εαυτό σου να αγνοεί τις συνθετικές αδυναμίες και να χάνεται μέσα στο φάσμα των ήχων.
Εν ολίγοις, οι Sigur Rós τα κατάφεραν αυτή τη φορά. Κατάφεραν όχι να δημιουργήσουν ένα νέο "Ágætis byrjun", αλλά να ξεπεράσουν το περσινό στραβοπάτημα με μια τολμηρή στροφή και να επανέλθουν σε πλήρη φόρμα, με έναν πραγματικά αξιόλογο δίσκο. Όσοι είχαν χάσει την πίστη τους σε αυτούς, καιρός να την ξαναβρούνε.
Βαθμολογία: 7
Όπως έχουν δηλώσει οι ίδιοι, αυτό που επεδίωξαν είναι ένα αντι-Valtari, δηλαδή ένα δίσκο που να μη θυμίζει σε τίποτα τον ambient ήχο της περσινής τους δουλειάς. Και το πέτυχαν. Αν το Valtari ήταν ονειρικό, το Kveikur είναι σκοτεινό. Η έντασή του δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις αιθέριες συνθέσεις του προηγούμενου δίσκου, ενώ είναι αρκετά levels υψηλότερη και από τις πιο παλιές δουλειές τους. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της πανδαισίας των κρουστών, τα οποία έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο της ηχητικής πίτας και δημιουργούν εντάσεις και ξεσπάσματα, ενώ ενισχύεται και από το θόρυβο στις κιθάρες και τα υπόλοιπα όργανα. Αυτό που δεν άλλαξε καθόλου είναι τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Jónsi, που άλλωστε έχουν ταυτιστεί με τη μπάντα τόσα χρόνια. Γενικά, πάντως, ο νέος ήχος είναι αρκετά σύνθετος και ιδιότυπος και σε αφήνει με την απορία του πώς παράγεται, εάν δεν έχεις εικόνα από κάποιο live του συγκροτήματος.
Η αλήθεια είναι ότι ο ήχος ίσως παραείναι πληθωρικός και φλύαρος, με αποτέλεσμα σε ορισμένα σημεία να επισκιάζει την ουσία των συνθέσεων. Δίνει την εντύπωση ότι προσπαθεί να καλύψει αδυναμίες στις μελωδίες, να πει δηλαδή αυτό που δε λέει η ίδια η μουσική. Αδυναμίες οι οποίες υπάρχουν μεν, αλλά τελικά δεν καταφέρνουν να υπερισχύσουν έναντι των πρωτερημάτων του δίσκου. Διότι ο ηχητικός βομβαρδισμός τελικά λειτουργεί θετικά και δεν μπορεί παρά να σε εντυπωσιάσει και να σε βάλει στην ατμόσφαιρα του δίσκου. Το μήνυμα περνάει και εντέλει πιάνεις τον εαυτό σου να αγνοεί τις συνθετικές αδυναμίες και να χάνεται μέσα στο φάσμα των ήχων.
Εν ολίγοις, οι Sigur Rós τα κατάφεραν αυτή τη φορά. Κατάφεραν όχι να δημιουργήσουν ένα νέο "Ágætis byrjun", αλλά να ξεπεράσουν το περσινό στραβοπάτημα με μια τολμηρή στροφή και να επανέλθουν σε πλήρη φόρμα, με έναν πραγματικά αξιόλογο δίσκο. Όσοι είχαν χάσει την πίστη τους σε αυτούς, καιρός να την ξαναβρούνε.
Βαθμολογία: 7
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Brennisteinn , Hrafntinna , Ísjaki , Kveikur
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου