Είδος: Indie Pop
Κυκλοφορεί: 30 Σεπτεμβρίου 2013
Απ' όλα τα φετινά "next big things" οι Haim, οι τρεις αδερφές από το Los Angeles, ήταν με διαφορά το πιο σπρωγμένο. Με μια πρωτιά στο BBC Sound Of 2013 και πολυποίκιλες συνεργασίες με ονόματα από Primal Scream, Mumford & Sons και Florence + The Machine μέχρι Ke$ha και Kid Cudi, ήταν θέμα χρόνου να γίνουν πασίγνωστες, ενώ η Polydor έτριβε από καιρό τα χέρια της.
Το ντεμπούτο που μόλις κυκλοφόρησαν δεν κρύβει την παραμικρή έκπληξη. Είχαν, άλλωστε, φροντίσει να διαθέσουν στο internet το καλύτερό τους υλικό, με αποτέλεσμα το 1/3 περίπου του δίσκου να είναι ήδη ακουσμένο, ενώ και τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται στο ίδιο ύφος. Έτσι, ο δίσκος είναι όσο pop, όσο 80's και όσο L.A. περιμέναμε. Οι Haim συνδυάζουν έξυπνα το hipster friendly image τους με τις μουσικές καταβολές τους, για να δώσουν ένα υπολογίσιμο αισθητικής φύσεως boost στα "απλώς καλά" κομμάτια τους. Η σχολαστική και αποψάτη παραγωγή παίζει τόσο σημαντικό ρόλο σε αυτό το στυλιστικό πλαίσιο, που συντελεί σχεδόν κατά το ήμυσι στο τελικό αποτέλεσμα. Η tracklist, δε, ξεμένει από καλά κομμάτια περίπου στα 2/3 του δίσκου, με το Days Are Gone να αποτελεί το τελευταίο ενδιαφέρον δείγμα.
Θα αδικούσαμε τη μπάντα αν δεν παραδεχόμασταν ότι το album αυτό φορτίζει θετικά την ατμόσφαιρα και εντέλει αφήνει μια γλυκιά γεύση. Ωστόσο, θα λέγαμε ψέματα εάν ισχυριζόμασταν ότι πρόκειται για μουσική που έχει τα φόντα να γίνει αναγκαία ή, ακόμα περισσότερο, να αποτελέσει μουσική παρακαταθήκη.
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Falling , Forever , The Wire , Don't Save Me , Days Are Gone
Κυκλοφορεί: 30 Σεπτεμβρίου 2013
Απ' όλα τα φετινά "next big things" οι Haim, οι τρεις αδερφές από το Los Angeles, ήταν με διαφορά το πιο σπρωγμένο. Με μια πρωτιά στο BBC Sound Of 2013 και πολυποίκιλες συνεργασίες με ονόματα από Primal Scream, Mumford & Sons και Florence + The Machine μέχρι Ke$ha και Kid Cudi, ήταν θέμα χρόνου να γίνουν πασίγνωστες, ενώ η Polydor έτριβε από καιρό τα χέρια της.
Το ντεμπούτο που μόλις κυκλοφόρησαν δεν κρύβει την παραμικρή έκπληξη. Είχαν, άλλωστε, φροντίσει να διαθέσουν στο internet το καλύτερό τους υλικό, με αποτέλεσμα το 1/3 περίπου του δίσκου να είναι ήδη ακουσμένο, ενώ και τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται στο ίδιο ύφος. Έτσι, ο δίσκος είναι όσο pop, όσο 80's και όσο L.A. περιμέναμε. Οι Haim συνδυάζουν έξυπνα το hipster friendly image τους με τις μουσικές καταβολές τους, για να δώσουν ένα υπολογίσιμο αισθητικής φύσεως boost στα "απλώς καλά" κομμάτια τους. Η σχολαστική και αποψάτη παραγωγή παίζει τόσο σημαντικό ρόλο σε αυτό το στυλιστικό πλαίσιο, που συντελεί σχεδόν κατά το ήμυσι στο τελικό αποτέλεσμα. Η tracklist, δε, ξεμένει από καλά κομμάτια περίπου στα 2/3 του δίσκου, με το Days Are Gone να αποτελεί το τελευταίο ενδιαφέρον δείγμα.
Θα αδικούσαμε τη μπάντα αν δεν παραδεχόμασταν ότι το album αυτό φορτίζει θετικά την ατμόσφαιρα και εντέλει αφήνει μια γλυκιά γεύση. Ωστόσο, θα λέγαμε ψέματα εάν ισχυριζόμασταν ότι πρόκειται για μουσική που έχει τα φόντα να γίνει αναγκαία ή, ακόμα περισσότερο, να αποτελέσει μουσική παρακαταθήκη.
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Falling , Forever , The Wire , Don't Save Me , Days Are Gone
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου