Είδος: Indie Rock
Κυκλοφορεί: 23 Σεπτεμβρίου 2013
Οι δύο τελευταίοι δίσκοι των Kings Of Leon ήταν το απόλυτο σκωτσέζικο ντους. Ο πρώτος εκ των δύο (2008) τους οδήγησε στο εμπορικό ζενίθ, ενώ ο δεύτερος (2010) στο καλλιτεχνικό ναδίρ. Σ' αυτο το μπερδεμένο, αντιφατικό background, το "Mechanical Bull" έρχεται να τοποθετηθεί κάπου ενδιάμεσα. Είναι ένας δίσκος σαφώς ανώτερος από τον προηγούμενο, όχι όμως αρκετά καλός ώστε να αποτελέσει ακριβώς το λεγόμενο "return to form" για το συγκρότημα.
Ο ήχος των Kings Of Leon εδώ είναι έξυπνα σμιλεμένος ώστε να επικοινωνεί τόσο με το mainstream, όσο και με το εναλλακτικό αυτί. Το λόγο έχουν η indie, η southern rock, λίγο τα blues και λίγο η pop, σε ένα μίγμα λίγο πολύ γνωστό, που όμως φέρει την ταυτότητα του συγκροτήματος. Αυτή είναι και μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους: έχουν διαμορφώσει έναν ήχο αναγνωρίσιμο.
Κατά τ'άλλα, το album είναι ο ορισμός του "ναι μεν αλλά". Τίποτα δεν πάει στραβά, αλλά τίποτα δε λειτουργεί θαυμάσια επίσης. Περισσότερα από τα μισά κομμάτια είναι συμπαθητικά και καλοστεκούμενα, κανένα όμως δεν αγγίζει έστω ξυστά τη σφαίρα του εξαιρετικού. Διακρίνονται ξεκάθαρα arena rock τάσεις και προθέσεις, αλλά λείπουν τα "δολοφονικά" singles τύπου "Sex On Fire" που απαιτούνται για κάτι τέτοιο.
Η αίσθηση με την οποία σε αφήνει ο δίσκος έπειτα από αρκετές ακροάσεις, είναι ότι αποτελεί προϊόν "μηχανικής" δημιουργίας, όπως ακριβώς δηλώνει ο τίτλος του. Έμπειροι μουσικοί είναι οι Kings Of Leon, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και πώς να το κάνουν. Όταν όμως η συναισθηματική εμπλοκή απουσιάζει, είναι αδύνατο ένας τέτοιος "μηχανικός" δίσκος να συγκινήσει. Μπορεί μονάχα να εμπλουτίσει τη δισκογραφία τους με καλοπαιγμένα κομμάτια, μέχρι εκεί.
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Supersoaker , Temple , Wait For Me , Tonight
Κυκλοφορεί: 23 Σεπτεμβρίου 2013
Οι δύο τελευταίοι δίσκοι των Kings Of Leon ήταν το απόλυτο σκωτσέζικο ντους. Ο πρώτος εκ των δύο (2008) τους οδήγησε στο εμπορικό ζενίθ, ενώ ο δεύτερος (2010) στο καλλιτεχνικό ναδίρ. Σ' αυτο το μπερδεμένο, αντιφατικό background, το "Mechanical Bull" έρχεται να τοποθετηθεί κάπου ενδιάμεσα. Είναι ένας δίσκος σαφώς ανώτερος από τον προηγούμενο, όχι όμως αρκετά καλός ώστε να αποτελέσει ακριβώς το λεγόμενο "return to form" για το συγκρότημα.
Κατά τ'άλλα, το album είναι ο ορισμός του "ναι μεν αλλά". Τίποτα δεν πάει στραβά, αλλά τίποτα δε λειτουργεί θαυμάσια επίσης. Περισσότερα από τα μισά κομμάτια είναι συμπαθητικά και καλοστεκούμενα, κανένα όμως δεν αγγίζει έστω ξυστά τη σφαίρα του εξαιρετικού. Διακρίνονται ξεκάθαρα arena rock τάσεις και προθέσεις, αλλά λείπουν τα "δολοφονικά" singles τύπου "Sex On Fire" που απαιτούνται για κάτι τέτοιο.
Η αίσθηση με την οποία σε αφήνει ο δίσκος έπειτα από αρκετές ακροάσεις, είναι ότι αποτελεί προϊόν "μηχανικής" δημιουργίας, όπως ακριβώς δηλώνει ο τίτλος του. Έμπειροι μουσικοί είναι οι Kings Of Leon, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και πώς να το κάνουν. Όταν όμως η συναισθηματική εμπλοκή απουσιάζει, είναι αδύνατο ένας τέτοιος "μηχανικός" δίσκος να συγκινήσει. Μπορεί μονάχα να εμπλουτίσει τη δισκογραφία τους με καλοπαιγμένα κομμάτια, μέχρι εκεί.
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Supersoaker , Temple , Wait For Me , Tonight
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου