Κυκλοφορεί: 17 Σεπτεμβρίου 2012
Το προηγούμενο album των Grizzly Bear "Veckatimest" δεν είναι ο δίσκος που ξεπερνιέται εύκολα. Οι Grizzly Bear το 2009 είχαν φτάσει το καλλιτεχνικό ζενίθ τους, κυκλοφορώντας έναν δίσκο θαυμάσιο από κάθε άποψη. Δεδομένου αυτού, μόνο σαν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το Shields, μιας και προσεγγίζει αρκετά το επίπεδο του προκατόχου του!
H indie κοινότητα λάτρεψε τους Grizzly Bear τα προηγούμενα χρόνια και αυτοί δεν την πρόδωσαν. Παρέμειναν πιστοί στον lo-fi ήχο τους, την indie αισθητική τους και στις μουσικές τους αναφορές. Άξιοι συνεχιστές της λατρεμένης ψυχεδελικής pop του Brian Wilson, με εντονότατες τις folk ρίζες τους αλλά και τις rock επιρροές τους, αυτή τη φορά μάλιστα ανεβάζουν τους τόνους και γίνονται μια ιδέα πιο rock.
Ο πειραματισμός, στοιχείο που χαρακτηρίζει τη μπάντα εδώ και χρόνια, δηλώνει το παρόν και εντοπίζεται τόσο στον ήχο (και συγκεκριμένα τη χρήση της τεχνολογίας στην υπηρεσία του), όσο και στη δομή των κομματιών, τα οποία δεν ακολουθούν την κλασσική pop φόρμα. Οι συνθέσεις είναι καλές όπως πάντα, ενίοτε και καταπληκτικές, όπως τα singles Sleeping Ute και Yet Again, αλλά και ο επτάλεπτος ψυχεδελικός ύμνος με τίτλο Sun In Your Eyes, κομμάτι για πολλές ανατριχίλες...
Από την άλλη, αδύναμες στιγμές υπάρχουν, καθώς ορισμένες ιδέες δείχνουν μισοδουλεμένες, κυρίως στο θέμα της μελωδίας. Και κάπου εδώ έντοπίζεται και το στοιχείο που αποτρέπει αυτό το πολύ καλό συγκρότημα από το να γίνει κορυφαίο, κρατώντας το μόνιμα ένα σκαλί χαμηλότερα από την κορυφή: οι Grizzly Bear παίρνουν υπερβολικά στα σοβαρά τη μουσική, είναι τόσο εγκεφαλικοί που τους είναι δύσκολο να γράψουν πραγματικά συγκινητική μουσική. Αυτό βέβαια έχει και τα καλά του, γιατί το αποτέλεσμα της τελειομανίας τους είναι ένας άψογος ήχος, εξαιρετικές ενορχηστρώσεις και μεγάλο μουσικό ενδιαφέρον. Ωστόσο, οι δουλειές τους ευκολότερα γίνονται αντικείμενο θαυμασμού, παρά ερέθισμα συναισθηματικής διέγερσης.
Τελικά, όμως, η αισθητική, η τεχνική και οι προθέσεις ενός τέτοιου δίσκου δεν μπορούν να μη σε κερδίσουν. Η μουσική των Grizzly Bear, είτε στις καλές της στιγμές είτε στις πιο αδύναμες (με την έννοια που δώσαμε πιο πάνω), καταφέρνει και είναι πάντα πανέμορφη, απαιτώντας σχεδόν αυταρχικά από τη φαντασία του ακροατή να τη συνδέσει με εικόνες. Αυτό το πάντρεμα ήχων και εικόνων είναι και το κλειδί της μουσικής τους: αν καταφέρεις να το συλλάβεις, θα μπουν μέσα στην καρδιά σου. Για το Indiego Sound, πάντως, η μπάντα χαίρει μεγάλης εκτίμησης, ως ένα από τα ωραιότερα και πολυτιμότερα κοσμήματα της σημερινής indie σκηνής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου