Είδος: Country / Indie Folk
Κυκλοφορεί: 22 Απριλίου 2013
Βαθμολογία: 7
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Red Rose Nantahala , Sufferer (Love My Conqueror) , I've Got A Name For The Newborn Child , Sweet As John Hurt , Cheerwine Easter , Busted Note
Κυκλοφορεί: 22 Απριλίου 2013
Ο νέος δίσκος των Hiss Golden Messenger μπορεί να είναι ο τέταρτος της δισκογραφίας τους, όμως είναι ο πρώτος που αποκτά ουσιαστική απήχηση. Είναι ένας δίσκος τέρμα παλιομοδίτικος, ο οποίος αναπαράγει την αμερικάνικη country και folk σκηνή με τον ήχο των καλλιτεχνών της γενιάς του '60 και με μερικές υπόνοιες ψυχεδέλειας. Οι λιγοστές σύγχρονες πινελιές αφορούν κυρίως την παραγωγή, αλλά κατά βάση δεν έχουμε κάποια ουσιαστική διαφοροποίηση από τις ρίζες.
Το Haw δεν ξεχωρίζει τυχαία στις φετινές κυκλοφορίες. Μπορεί μουσικά να είναι 50 χρόνια πίσω και να μην έχει κάτι καινούριο να πει, αλλά είναι απίστευτα καλοπαιγμένο. Οι MC Taylor και Scott Hirsch, που βρίσκονται πίσω από τους Hiss Golden Messenger, φαίνεται ότι έχουν ασχοληθεί σε βάθος με τις ρίζες τους. Διότι δεν πρόκειται για κάποιο πιασάρικο ψευτο-folk πασάλειμμα τύπου Mumford & Sons. Εδώ έχουμε ώριμες συνθέσεις, πολύ καλές κιθάρες, σωστό ήχο και πάνω απ' όλα τίμιες προθέσεις. Οι στιγμές που ο δίσκος γίνεται πιο εγκεφαλικός (π.χ. Cheerwine Easter) είναι σκέτη απόλαυση και τον ανεβάζουν αρκετά levels.
Μετά από έναν τόσο καλοφτιαγμένο δίσκο, το μοναδικό που μπορούμε να ζητήσουμε από το ντουέτο είναι να κάνει αυτό που έκανε ο Justin Vernon με το δεύτερο album των Bon Iver. Να αξιοποιήσει, δηλαδή, τη μουσική του παιδεία προς πιο δημιουργικές κατευθύνσεις, ώστε να ακούσουμε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα μουσική πρόταση. Μπορούν.
Το Haw δεν ξεχωρίζει τυχαία στις φετινές κυκλοφορίες. Μπορεί μουσικά να είναι 50 χρόνια πίσω και να μην έχει κάτι καινούριο να πει, αλλά είναι απίστευτα καλοπαιγμένο. Οι MC Taylor και Scott Hirsch, που βρίσκονται πίσω από τους Hiss Golden Messenger, φαίνεται ότι έχουν ασχοληθεί σε βάθος με τις ρίζες τους. Διότι δεν πρόκειται για κάποιο πιασάρικο ψευτο-folk πασάλειμμα τύπου Mumford & Sons. Εδώ έχουμε ώριμες συνθέσεις, πολύ καλές κιθάρες, σωστό ήχο και πάνω απ' όλα τίμιες προθέσεις. Οι στιγμές που ο δίσκος γίνεται πιο εγκεφαλικός (π.χ. Cheerwine Easter) είναι σκέτη απόλαυση και τον ανεβάζουν αρκετά levels.
Μετά από έναν τόσο καλοφτιαγμένο δίσκο, το μοναδικό που μπορούμε να ζητήσουμε από το ντουέτο είναι να κάνει αυτό που έκανε ο Justin Vernon με το δεύτερο album των Bon Iver. Να αξιοποιήσει, δηλαδή, τη μουσική του παιδεία προς πιο δημιουργικές κατευθύνσεις, ώστε να ακούσουμε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα μουσική πρόταση. Μπορούν.
Βαθμολογία: 7
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Red Rose Nantahala , Sufferer (Love My Conqueror) , I've Got A Name For The Newborn Child , Sweet As John Hurt , Cheerwine Easter , Busted Note
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου