Είδος: Electronic , Dance , Disco , Funk
Κυκλοφορεί: 20 Μαΐου 2013
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Give Life Back To Music , Giorgio By Moroder , Lose Yourself To Dance , Get Lucky , Fragments Of Time
Κυκλοφορεί: 20 Μαΐου 2013
Ένα μικρό διαδικτυακό περίπατο να κάνει κανείς αρκεί για να διαπιστώσει ότι το νέο album των Daft Punk είναι τόσο hyped, που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα καταλήξει ως ένα από τα albums της χρονιάς (αν όχι "το" album της χρονιάς), αλλά και modern classic. Η επιστροφή των ρομπότ από τη Γαλλία, μαζί με μια στρατιά από ηχηρές συνεργασίες (Julian Casablancas, Pharrell Williams, Giorgio Moroder, Panda Bear και άλλοι), λαμβάνει επικές διαστάσεις και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Ο τίτλος του πρώτου κομματιού Give Life Back To Music θα μπορούσε να είναι και τίτλος του album. Αυτο είναι το κεντρικό νόημα του δίσκου: να δώσει σάρκα και οστά στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, η οποία κατά κοινή ομολογία έχει καταντήσει ένα άψυχο βιομηχανικό κατασκεύασμα. Για το σκοπό αυτό επιστρατεύονται οι ρίζες της δεκαετίας του '70 (once again), εκείνης της εποχής που το funk έδινε τη θέση του στη disco και ο κόσμος διασκέδαζε μαζικά με πραγματικά όμορφες μουσικές. Η δεκαετία αυτή ήταν καθοριστική για τους Daft Punk, οι οποίοι στα πρώτα τους βήματα μάζευαν και άκουγαν μανιωδώς βινύλια με τις μουσικές αυτές, χτίζοντας τη βάση της έμπνευσής τους για τις μετέπειτα δημιουργίες τους. Σήμερα, παραπάνω από 15 χρόνια αργότερα, οι αναφορές αυτές γίνονται εντονότερες από ποτέ.
Μια τέτοια προσωπική μουσική ιστορία αφηγείται και ο παππούς πλέον Giorgio Moroder στο τρίτο κομμάτι, που είναι μάλλον και το καλύτερο του δίσκου. Ένα αφιέρωμα στα ξεκινήματα της καριέρας αυτού του τόσο επιδραστικού μουσικού, που διαμόρφωσε όσο λίγοι την ηλεκτρονική σκηνή. Και μια πρωτοφανής ιδέα, φυσικά, μια ηχογραφημένη αφήγηση να παίζει με μουσική (και τι μουσική!) στο background. Πέρα όμως από αυτό το διαμάντι, ο δίσκος είναι γεμάτος με πολύ καλά κομμάτια. Τι να πρωτοαναφέρουμε; Το dance single της χρονιάς Get Lucky με τη συμμετοχή του Pharrell; Το εκπληκτικό Doin' It Right με τη συμμετοχή του Panda Bear, που συνδυάζει με αψεγάδιαστο τρόπο το φαινομενικά αταίριαστο μουσικό του ύφος με αυτό των Daft Punk; Τα Give Life Back To Music και Lose Yourself To Dance με τις εθιστικά funky ρυθμικές κιθάρες; Ας μην συνεχίσουμε άλλο, ας κρατήσουμε μόνο ότι το Random Access Memories είναι από τους δίσκους που ακούγονται ολόκληροι.
Κι αν με τα παραπάνω δόθηκε η εντύπωση ότι το album αποτελεί κάποιου είδους παρελθοντολάγνα αναβίωση της disco λόγω του retro χαρακτήρα του, κάτι τέτοιο αναμφίβολα δεν ισχύει. Οι συνεργασίες με τόσα καυτά ονόματα του σήμερα, τα σύγχρονα ηλεκτρονικά στοιχεία, η ηχητική ευελιξία του και κυρίως η ασύλληπτη παραγωγή, είναι οι λόγοι που το album δεν ακούγεται ούτε κατά διάνοια παρωχημένο, αλλά ολόφρεσκο. Πρόκειται για μια γόνιμη ανάμειξη του χθες και του σήμερα, με σεβασμό στις ρίζες και ταυτόχρονα την απαραίτητη σύγχρονη ματιά.
Βαθμολογία: 8½
Ο τίτλος του πρώτου κομματιού Give Life Back To Music θα μπορούσε να είναι και τίτλος του album. Αυτο είναι το κεντρικό νόημα του δίσκου: να δώσει σάρκα και οστά στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, η οποία κατά κοινή ομολογία έχει καταντήσει ένα άψυχο βιομηχανικό κατασκεύασμα. Για το σκοπό αυτό επιστρατεύονται οι ρίζες της δεκαετίας του '70 (once again), εκείνης της εποχής που το funk έδινε τη θέση του στη disco και ο κόσμος διασκέδαζε μαζικά με πραγματικά όμορφες μουσικές. Η δεκαετία αυτή ήταν καθοριστική για τους Daft Punk, οι οποίοι στα πρώτα τους βήματα μάζευαν και άκουγαν μανιωδώς βινύλια με τις μουσικές αυτές, χτίζοντας τη βάση της έμπνευσής τους για τις μετέπειτα δημιουργίες τους. Σήμερα, παραπάνω από 15 χρόνια αργότερα, οι αναφορές αυτές γίνονται εντονότερες από ποτέ.
Μια τέτοια προσωπική μουσική ιστορία αφηγείται και ο παππούς πλέον Giorgio Moroder στο τρίτο κομμάτι, που είναι μάλλον και το καλύτερο του δίσκου. Ένα αφιέρωμα στα ξεκινήματα της καριέρας αυτού του τόσο επιδραστικού μουσικού, που διαμόρφωσε όσο λίγοι την ηλεκτρονική σκηνή. Και μια πρωτοφανής ιδέα, φυσικά, μια ηχογραφημένη αφήγηση να παίζει με μουσική (και τι μουσική!) στο background. Πέρα όμως από αυτό το διαμάντι, ο δίσκος είναι γεμάτος με πολύ καλά κομμάτια. Τι να πρωτοαναφέρουμε; Το dance single της χρονιάς Get Lucky με τη συμμετοχή του Pharrell; Το εκπληκτικό Doin' It Right με τη συμμετοχή του Panda Bear, που συνδυάζει με αψεγάδιαστο τρόπο το φαινομενικά αταίριαστο μουσικό του ύφος με αυτό των Daft Punk; Τα Give Life Back To Music και Lose Yourself To Dance με τις εθιστικά funky ρυθμικές κιθάρες; Ας μην συνεχίσουμε άλλο, ας κρατήσουμε μόνο ότι το Random Access Memories είναι από τους δίσκους που ακούγονται ολόκληροι.
Κι αν με τα παραπάνω δόθηκε η εντύπωση ότι το album αποτελεί κάποιου είδους παρελθοντολάγνα αναβίωση της disco λόγω του retro χαρακτήρα του, κάτι τέτοιο αναμφίβολα δεν ισχύει. Οι συνεργασίες με τόσα καυτά ονόματα του σήμερα, τα σύγχρονα ηλεκτρονικά στοιχεία, η ηχητική ευελιξία του και κυρίως η ασύλληπτη παραγωγή, είναι οι λόγοι που το album δεν ακούγεται ούτε κατά διάνοια παρωχημένο, αλλά ολόφρεσκο. Πρόκειται για μια γόνιμη ανάμειξη του χθες και του σήμερα, με σεβασμό στις ρίζες και ταυτόχρονα την απαραίτητη σύγχρονη ματιά.
Βαθμολογία: 8½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Give Life Back To Music , Giorgio By Moroder , Lose Yourself To Dance , Get Lucky , Fragments Of Time
2 σχόλια:
Πολύ ωραίο άλμπουμ, το οποίο -νομίζω- όσο περισσότερο ακούς τόσο περισσότερο ανακαλύπτεις και εκτιμάς... Στην καλογραμμένη και ολοκληρωμένη κριτική σου, θα προσέθετα πως οι Daft Punk, σε σχέση με τα προηγούμενά τους άλμπουμ, έχουν κάνει μια στροφή σε έναν πιο αναλογικό ήχο, με πραγματικά drums, κιθάρες κλπ. Ακόμη και στην παραγωγή διακρίνεται αυτό το στοιχείο, που δίνει στον δίσκο μια άλλη ποιότητα.
Συγχαρητήρια και για το blog, όσο μπορώ, το παρακολουθώ!
Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, συμφωνώ με το σχόλιό σου για τον αναλογικό ήχο!
Δημοσίευση σχολίου