28.4.11

tUnE-yArDs - W H O K I L L

Είδος:  Afro  /  Experimental  /  Pop  /  Lo-Fi
Κυκλοφορεί:  19 Απριλίου 2011




     Η Merrill Garbus, ή tUnE-yArDs, όπως ονομάζει το project της, κυκλοφορεί το δεύτερο δίσκο της. Fans της M.I.A. μπορείτε να τρίβετε τα χέρια σας. Πάρα πολυ καλό!
     Πρόκειται για ένα από αυτά τα εκκεντρικά, ιδιαίτερα, δύσκολα albums που χρειάζονται πολλά ακούσματα για να αφομοιωθούν. Ένας groovy, γεμάτος ενέργεια δίσκος που ακούγεται μόνο δυνατά, ένας βομβαρδισμός από jazz, folk και R&B ήχους, afro φωνητικά, ενίοτε και pop καταστάσεις για να ελαφραίνει το πράγμα. Είναι ήχος μη κατηγοριοποιήσιμος, που έρχεται να μπερδέψει τον ακροατή. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα, αλλά και το μεγαλύτερο μειονέκτημα συγχρόνως. Στο τέλος ή θα το αγαπήσεις, ή θα το μισήσεις. Η θέση του indiego είναι μάλλον προφανής.  Τόση αυθεντικότητα, τόση δημιουργικότητα, τόση φαντασία, τόση ευφυία αλλά και τόσο ανεβαστικό ρυθμό δε συναντάμε συχνά σε albums. Μια ακρόαση στα προτεινόμενα κομμάτια θα πείσει τους μη έχοντες παρωπίδες στα μουσικά ερεθίσματα. Ο εγκέφαλος της  Merrill Garbus δείχνει να ξεχειλίζει από ιδέες και πραγματικά είναι απρόβλεπτο το που θα κινηθεί η επόμενη δουλειά της. Μέχρι τότε όμως, μας έχει αφήσει πολύ και εξαιρετικό υλικό για να ασχολούμαστε!

Βαθμολογία:  8½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Bizness, My Country, You Yes You
Official Website:  www.tune-yards.com
Myspace:  www.myspace.com/tuneyards

26.4.11

Foo Fighters - Wasting Light

Είδος:  Rock  /  Post-Grunge
Κυκλοφορεί:  12 Απριλίου 2011




     Οι εκρηκτικοί Foo Fighters, μετά τη μεγάλη επιτυχία του "Echoes, Silence, Patience & Grace" επιστρέφουν με το έβδομο album τους για να συνεχίσουν την εξαιρετική τους πορεία.
     Το Wasting Light δεν είναι album με μουσικό βάθος, αλλά ούτε είναι τέτοιες οι προθέσεις του. Παρά τον απόλυτα προβλέψιμο και οικείο ακόμα και σε άτομα των οποίων τα rock ακούσματα φτάνουν μέχρι τους Bon Jovi ήχο, το Wasting Light αναμφίβολα καταφέρνει να ξεσηκώσει με δυνατές κιθαριστικές συνθέσεις, με σχεδόν όλα από τα 11 κομμάτια που περιέχει να έχουν ζουμί. Από το αρκετά σκληρό "White Limo", μέχρι το χαμηλών τόνων "I Should Have Known", ο δίσκος είναι απόλυτα στρωτός και με αξιοζήλευτη συνοχή. Την παραγωγή υπογράφει ο Butch Vig, παραγωγός του ιστορικού Nevermind των Nirvana, ο οποίος έκανε τον ήχο των Foo Fighters να ακούγεται σαν ήχος μπάντας 15 χρόνια πίσω. Το παραπάνω βέβαια αποτελεί και το μειονέκτημα του δίσκου, καθώς η μουσική πρέπει να εξελίσσεται και όχι να επαναλαμβάνεται. Παρόλα αυτά, οι λάτρεις της μουσικής των Foo Fighters αποκλείεται να απογοητευτούν.

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Rope, These Days, Walk
Official Website:  www.foofighters.com
Myspace:  www.myspace.com/foofighters

24.4.11

Gorillaz - The Fall

Είδος:  Electronic  /  Experimental Rock
Κυκλοφορεί:  18 Απριλίου 2011




     Οι αγαπημένοι Gorillaz επιστρέφουν  με νέο album, δημιουργημένο εξ' ολοκλήρου σε ένα iPad! Η ιδέα επαναστατική, η υλοποίηση όμως απογοητευτική...
     Μουσική φτιαγμένη σε iPad. Μιλάμε για την απόλυτη καινοτομία. Ένα τέτοιο album δε θα μπορούσε να έχει φτιαχτεί πριν 1 χρόνο. Είναι κάτι εντελώς σημερινό, ενδεικτικό των ασύλληπτων προοπτικών που προσφέρει η τεχνολογική ανάπτυξη. Και για αυτήν την ιδέα αξίζει συγχαρητήρια ο Damon Albarn και οι Gorillaz. Ξεπερνώντας, ωστόσο, αυτό το γεγονός και εστιάζοντας στο μουσικό προϊόν αυτό καθ' αυτό, τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά. Έχοντας ήδη χάσει αρκετή από τη μαγεία των δύο πρώτων δίσκων τους με το περσινό, απλά "ικανοποιητικό" Plastic Beach, οι Gorillaz πάνε από το κακό στο χειρότερο. Το παρόν album πρόκειται για μια κακή συρραφή ηλεκτρονικών ήχων, ενοχλητικά "φθηνών" και χοντροκομμένων, με ορισμένα φωνητικά σε κάποια από τα κομμάτια. Οι λιγοστές καλές εμπνεύσεις είναι πολύ αραιές και τελικά χάνονται μέσα στην όλη σαβούρα. Η δουλειά γενικά χαρακτηρίζεται από αδικαιολόγητη προχειρότητα, γεγονός που γεννά ερωτήματα ως προς το γιατί ο Albarn βιάστηκε να κυκλοφορήσει το νέο album μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο από το προηγούμενο. Ένα 4 λοιπόν για το Τhe Fall, μόνο και μόνο λόγω των οριζόντων που ανοίγει για το μέλλον της ανεξάρτητης ηλεκτρονικής μουσικής, με την ελπίδα ότι ο τίτλος του album δε θα αποδειχθεί προφητικός για την πορεία του συγκροτήματος.

Βαθμολογία:  4½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Revolving Doors, Detroit, Amarillo
Official Website:  http://gorillaz.com
Myspace:  www.myspace.com/gorillaz

22.4.11

Panda Bear - Tomboy

Είδος:  Indie  /  Experimental  /  Neo-Psychedelia
Κυκλοφορεί:  19 Απριλίου 2011




     Και εκεί που αναρωτιόμασταν τι απέγινε το neo-psychedelia ρεύμα για το 2011, το κενό αυτό έρχεται επιτέλους να καλύψει ο Panda Bear με την τέταρτη και ιδιαίτερα αξιόλογη δουλειά του, Tomboy.
     Ο Noah Benjamin Lennox, ή Panda Bear όπως είναι ευρέως γνωστός, δεν είχε εύκολη δουλειά να κάνει σε αυτό το album. Μετά την κυκλοφορία του αριστουργηματικού Merriweather Post Pavilion του ετερου band στο οποίο ανήκει,  Animal Collective, το 2009, οτιδήποτε και να έκανε θα ερχόταν να συγκριθεί μαζί του και δύσκολα θα το υπερέβαινε. Τελικά μπορεί όντως να μην επανέλαβε το θρίαμβο αυτό, όμως ο Panda Bear κατάφερε να δημιουργήσει ένα album που δεν απέχει πολύ από τα επίπεδά του.  To Tomboy είναι πλούσιο σε ενδιαφέροντα κομμάτια, το ένα πιο ψυχεδελικό από το άλλο. Ανάμεσα σε αυτά και το εξαιρετικό 7λεπτο "Afterburner" που μπορεί να μην έχει γίνει single, όμως αποτελεί μάλλον το διαμάντι του δίσκου. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλα τα κομμάτια κατέχει το reverb, δημιουργώντας ατμόσφαιρα και ήχους ταξιδιάρικους, στα όρια της ύπνωσης! Συγχαρητήρια αξίζει η παραγωγή για τον υπέροχο ήχο, που καταφέρνει να ακούγεται τόσο retro, όσο και σύγχρονος την ίδια στιγμή. Για να τα λέμε όλα βέβαια, το album από τη μέση και μετά σε σημεία κουράζει λόγω έντονης επαναληπτικότητας των ηχητικών μοτίβων, αλλά και λόγω  υποδεέστερων συνθέσεων, χάνοντας έτσι από την αξία που θα μπορούσε να έχει. Το Tomboy παραμένει πάντως μια απαραίτητη προσθήκη στη συλλογή των μουσικόφιλων. Μην εκπλαγείτε αν το δείτε να φιγουράρει στα top 20 των albums στο τέλος της χρονιάς!

Βαθμολογία:   8

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Afterburner, Tomboy, Last Night At The Jetty, Surfer's Hymn
Official Website:  -
Myspace:  www.myspace.com/pandabear

20.4.11

Jamie Woon - Mirrorwriting

Είδος:  Post Dubstep  /  Electronic  /  R&B  /  Pop
Κυκλοφορεί:  18 Απριλίου 2011


     Οι σπουδαιότητα της επιτυχίας των XX το 2009 γίνεται για άλλη μια φορά εμφανής. Ο δρόμος πλέον έχει ανοίξει για τα καλά και το Mirrorwriting είναι ένας ακόμα παρεμφερής δίσκος με υψηλές προσδοκίες.
     Ήχος φρέσκος, εύπεπτος και έντονα ατμοσφαιρικός, προσεγμένη παραγωγή και τέλεια φωνητικά από τον Jamie Woon. Το Mirrorwriting έχει στοιχεία που ενδεχομένως θα δικαιώσουν το hype των τελευταίων μηνών και θα το στέψουν ως έναν από τους πιο επιτυχημένους δίσκους της φετινής χρονιάς. Ηχητικά τοποθετείται κάπου μεταξύ R&B και soul (εντονότερο σε κομμάτια όπως "Lady Luck", "Spirits", "Echoes"), με electronic επικάλυψη και υποψίες post-dubstep ("Spiral"), πάντα όμως στην πιο mainstream εκδοχή  που έχουμε συναντήσει μέχρι τώρα. Κατά βάση βέβαια ο δίσκος είναι αρκετά pop, ίσως και να υποδεικνύει μία νέα κατεύθυνση για το εν λόγω είδος. Κομμάτια όπως το "Gravity", το "Waterfront" και το "Middle" δεν αφήνουν αμφιβολίες για το τελευταίο. Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του συγκεκριμένου album. Παραείναι ελαφρύ και επιφανειακό... Η ουσία λείπει, μοιάζει να χάθηκε κάπου στην προσπάθεια για τελειοποίηση του ήχου και τελικά το Mirrorwriting μάλλον δεν έχει να πει πολλά μετά από κάποια ακούσματα, ειδικά σε όσους ακούν χρόνια μουσική. Και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του Jamie Woon και του άλλου εκπροσώπου του νέου αυτού ρεύματος, James Blake. Ο τελευταίος δεν επέλεξε να είναι εμπορικός...

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Night Air, Lady Luck, Spirits
Official Website:  www.jamiewoon.com
Myspace:  www.myspace.com/jamiewoon

18.4.11

TV On The Radio - Nine Types Of Light

Είδος:  Indie Rock / Alternative Rock / Art Rock
Κυκλοφορεί:  12 Απριλίου 2011




     Νέος δίσκος για τους TV On The Radio, μια ακόμα προσθήκη στη λίστα των "could do it better" albums...
     Η τόσο ευρεία αποδοχή της νέας αυτής κυκλοφορίας από τον τύπο προκαλεί μια μικρή έκπληξη, καθώς χωρίς να είναι κακό, το Nine Types Of Light έχει ορισμένες ελλείψεις. Πρόκειται για έναν indie ήχο με σποραδικές υποψίες funk και αρκετό πειραματισμό, μιας και σίγουρα δεν είναι ο ήχος που έχουμε κουραστεί να ακούμε, ενώ αναμφίβολα δε στερείται ποιότητας. Ωστόσο, το album αυτό, πάνω στην προσπάθειά του να διαφέρει, πάσχει από έλλειψη ταυτότητας. Πιθανότατα γι' αυτό ευθύνεται η παραγωγή, καθώς τα 10 κομμάτια που περιέχει συνιστούν μια γενικότερη μουσική αοριστία, δυσκολεύοντας τον ακροατή να τοποθετήσει κάπου το άκουσμα, να το συνδέσει με κάποια αναφορά. Ο αντίλογος εδώ θα μπορούσε να είναι ότι μέσα από ανεξερεύνητα μονοπάτια προκύπτουν τα μεγαλύτερα αριστουργήματα, όμως αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση των TV On The Radio, διότι λείπει το απαραίτητο βάθος, ενώ οι συνθέσεις δεν οδηγούν το δίσκο έστω προς μια πιο "fun" κατεύθυνση. Δίσκος απλά καλός λοιπόν, ιδέες καλές όμως όχι βέλτιστα υλοποιημένες και προσδοκίες για κάτι καλύτερο από την επόμενη δουλειά των αμερικάνων...

Βαθμολογία:  7

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Second Song, Will Do, Caffeinated Consciousness
Official Website:  www.tvontheradio.com
Myspace:  www.myspace.com/tvotr