29.4.12

Spiritualized - Sweet Heart Sweet Light

Είδος:  Space Rock  /  Alternative Rock 
Κυκλοφορεί: 
16 Απριλίου 2012


     Ο νέος δίσκος των βρετανών space rockers τυγχάνει ιδιαίτερου χαϊδέματος από μεγάλη μερίδα του το μουσικού τύπου, συμπεριλαμβανομένου και του Pitchfork, το οποίο έδωσε ένα γενναιόδωρο (και όχι συχνό) 8.8/10. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για δυνατό δίσκο, πλην όμως με αδυναμίες που του στερούν την "απογείωση" στο διάστημα. Η tracklist μοιάζει με σκωτσέζικο ντους, με τα καλά και τα αδιάφορα κομμάτια να εναλλάσσονται συνεχως. Οι πολλές γλυκανάλατες ή μονότονες συνθέσεις διακόπτονται από αναπάντεχα όμορφα κομμάτια, που θα μπορούσαν να είναι βγαλμένα από τους καλύτερους δίσκους του συγκροτήματος. Στις καλές στιγμές πάντως, έχουμε ωραίο δέσιμο των ταξιδιάρικων φωνητικών με τις κιθάρες και τα strings, μελωδικότητα και ατμόσφαιρα. Εντέλει θα το δείξει ο χρόνος, αλλά μάλλον το album αυτό συγκαταλέγεται στα καλά βήματα της δισκογραφίας των  Spiritualized.

Βαθμολογία:  7½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Hey Jane , Little Girl , So Long You Pretty Thing

26.4.12

Marina And The Diamonds - Electra Heart

Είδος:  Pop
Κυκλοφορεί: 
30 Απριλίου 2012


     Ποιός περίμενε ότι το δεύτερο album της Μαρίνας θα είναι τόσο απογοητευτικό, που θα κάνει το πρώτο να μοιάζει με αριστούργημα; Κι όμως, αυτός εδώ ο νέος δίσκος μόνο απορίες μπορεί να δημιουργήσει. Απορίες όπως: πού πήγε η indie Μαρίνα που ξέραμε; Πόση προσωπική ματαιοδοξία μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτή την εμπορική στροφή των 180 μοιρών; Σε τι κοινό μπορεί να απευθύνεται; Σε 15χρονα κοριτσάκια ή σε fans της Lady Gaga; Και όλα αυτά διότι στο Electra Heart έχουμε να κάνουμε με μία ντουζίνα pop τραγουδιών με χορευτική κατεύθυνση, γεμάτα με γλυκανάλατες μελωδίες, ανόητους στίχους, πριόνια και αντιαισθητικά μπιτάκια. Ο ήχος είναι το πιο καταστροφικό στοιχείο του συνόλου, καθώς χαντακώνει τις λίγες καλές συνθέσεις που υπάρχουν και που υπό άλλες συνθήκες θα χάριζαν στο δίσκο τις απαραίτητες καλές στιγμές που τόσο χρειάζεται. Και ο ενδεχόμενος αντίλογος ότι πρόκειται για concept album που καυτηριάζει τον ξεπεσμό της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας και των celebrities δε στέκει σε καμία περίπτωση. Γιατί τι νόημα έχει το ειρωνικό concept, όταν ολοφάνερα πουλάς αυτό που κατακρίνεις;

Βαθμολογία:  4

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:   The State Of Dreaming , Hypocrates , Fear And Loathing

22.4.12

Death Grips - The Money Store

Είδος:  Experimental Hip Hop  /  Hardcore Rap  /  Dubstep
Κυκλοφορεί:  23 Απριλίου 2012


     Και τι δεν έχει γραφτεί για το πρώτο αυτό ολοκληρωμένο album των Death Grips. Ήδη πολλοί κριτικοί αποφάνθηκαν ότι προκειται για το album της χρονιάς, την ίδια στιγμή που το θερμόμετρο του hype έχει χτυπήσει κόκκινο, με το album να αποσπά σχόλια του τύπου "ο καινοτόμος ήχος που περιμέναμε".
    Καινοτομία υπάρχει. Οι Death Grips συνδυάζουν το hip hop με την dubstep, ακολουθώντας μια παρόμοια έμπνευση με αυτή των Shabazz Palaces πέρσι. Με τη διαφορά, όμως, ότι εδώ μιλάμε για πολύ πιο upbeat και hardcore καταστάσεις. Ο ήχος μοιάζει να είναι βγαλμένος από υπόγεια, η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε underground parties. Ναρκωτικά, urban life και κάτι από εκείνα τα βίαια video games με τα οποία λίγο πολύ μεγαλώσαμε εμείς οι των 90's.
     Ωστόσο, ενώ όλη αυτή η άγρια ομορφιά σφύζει από ενέργεια και φαντασία, ο ήχος είναι τόσο χοντροκομμένα φασαριόζικος και τα φωνητικά τόσο επιτηδευμένα επιθετικά, που μετά από λίγο ο δίσκος καταντά ενοχλητικός. Όσο προσεγμένα και να είναι τα κομμάτια και όσο εύκολα και να μένουν στο μυαλό, πώς μπορεί να απολαύσει κανείς τέτοιου είδους μουσική για περισσότερο από 5 λεπτά; Και ποιο είναι το νόημα της μουσικής όταν η χρήση της περιορίζεται αποκλειστικά στα clubs;
    Είναι γεγονός ότι το νέο πάντα ξενίζει στην αρχή και θέλει χρόνο για να το κατανοήσεις. Είναι επίσης γεγονός ότι έχουμε ανάγκη από φρέσκα πράγματα στη μουσική, δεδομένης της ανακύλωσης των ίδιων ιδεών τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως δεν καθιστά αυτόματα καλό και διαχρονικό οτιδήποτε το νέο. Και στην περίπτωση των Death Grips, όσο χαμό και αν κάνει τώρα ο δίσκος τους, το Indiego Sound αμφιβάλλει ότι η μουσική τους είναι τόσο καλή, ώστε μετά από 5 ή 10 χρόνια να τους θυμόμαστε και να τους ακόυμε ακόμα.

Βαθμολογία: 
7

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Get Got , I've Seen Footage , System Blower , Bitch Please

18.4.12

Jack White - Blunderbuss

Είδος:  Blues Rock  /  Garage Rock
Κυκλοφορεί:  23 Απριλίου 2012


     Και το blues rock revival καλά κρατεί... Η solo επιστροφή του κύριου Jack White είναι αρκετά παραπάνω από "ικανοποιητική" και λίγο πιο κάτω από "εντυπωσιακή"! Έντονα προσωπικό, το νέο αυτό album είναι περισσότερο blues και μελωδικό, παρά garage και κιθαριστικό. Τα χαρακτηριστικά "Jack White" κιθαριστικά solos βέβαια δε λείπουν, αλλά ούτε έχουν τη βαρύτητα που είχαν στο παρελθόν. Το κενό έρχεται να καλύψει το πιάνο (με κεντρικότατο ρόλο στις ενορχηστρώσεις), το οποίο σε συνδυασμό με την καθαρή παραγωγή και τους χαμηλούς τόνους σε πολλά από τα κομμάτια, ενισχύει αυτόν τον προσωπικό τόνο. Γενικά πρόκειται για πολύ δυνατή συλλογή τραγουδιών με τουλάχιστον 4-5 killer singles, άφθονη ενέργεια, solid δομή, τεχνική, αλλά και συναίσθημα. Λίγο πιο πολλή φαντασία χρειαζόταν μόνο για να απογειωθεί και να φτάσει τα επίπεδα των καλών δίσκων των White Stripes. Αυτά παθαίνεις όταν θέτεις τον πήχη τόσο ψηλά!

Βαθμολογία:  8½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Missing Pieces , Sixteen Saltines , Freedom At 21 , Love Interruption , Weep Themselves To Sleep

14.4.12

Alabama Shakes - Boys & Girls

Είδος:  Soul Rock  /  Blues Rock  /  Indie Rock 
Κυκλοφορεί: 
9 Απριλίου 2012


     Ένα ακόμη ανερχόμενο νέο όνομα κυκλοφορεί το ντεμπούτο του και ήδη έχει τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες στις πωλήσεις. Οι Alabama Shakes είναι μία προσθήκη στην "back to basics" τάση που κυριαρχεί στην εναλλακτική μουσική βιομηχανία αυτούς τους καιρούς. Το αμερικάνικο blues/soul rock παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την παραγωγή, που δίνει vintage χροιά στις κιθάρες και γενικά στη μουσική, αλλά και μέσα από τα απόλυτα ταιριαστά στο είδος φωνητικά της frontwoman Brittany Howard, τα οποία, αν και τεχνικά έξοχα, κάπου υπερβάλλουν σε ένταση και δραματικότητα και ενίοτε ενοχλούν. Το Boys & Girls είναι ένα album εύκολο να αγαπήσεις, μιας και είναι πιστό στο ύφος του και απλό στη δομή του. Ωστόσο, όσο κερδίζει σε ήχο, τόσο χάνει σε μουσική, μιας και αυτή κουκουλώνεται και εντέλει δρα στη σκιά του ήχου. Κάποιες καλές συνθέσεις υπάρχουν, βέβαια (βλέπε το πρώτο single Hold On), αλλά αν στο μέλλον το συγκρότημα δουλέψει περισσότερο σε αυτόν τον τομέα, υπέροχα πράγματα μπορούν να προκύψουν. Και μόνο τότε είναι που οι Alabama Shakes δεν θα αφήσουν περιθώρια να γίνεται λόγος για αναμάσημα, αλλά για δημιουργική αναβίωση του μουσικού παρελθόντος.

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Hold On , Hang Loose , On Your Way , Heavy Chevy

9.4.12

Lost In The Trees - A Church That Fits Our Needs

Είδος:  Indie Pop  /  Indie Folk 
Κυκλοφορεί:  20 Μαρτίου 2012


     Το A Church That Fits Our Needs είναι από εκείνους τους πολύ καλούς indie δίσκους που κυκλοφορούν κατά καιρούς και ενώ αποθεώνονται από τους bloggers και τον εναλλακτικό τύπο, σχεδόν περνάνε απαρατήρητοι από τα περισσότερα μεγάλα μουσικά περιοδικά. Και που πρέπει να περάσουν μερικοί μήνες για να γίνει ο ντόρος γύρω από το όνομά τους. Το τελευταίο, βέβαια, κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Αυτό για το οποίο δεν υπάρχει αμφιβολία, όμως, είναι ότι ο εν λόγω δίσκος συνδυάζει άψογα τον συναισθηματισμό με τη μουσικότητα. Εμπνευσμένος από την πρόσφατη αυτοκτονία της μητέρας του, ο frontman Ari Picker έγραψε καταπληκτικούς στίχους, τους οποίους και έντυσε με μουσική μελωδική. Η ακουστική κιθάρα αποτελεί βασικό στοιχείο της ενορχήστρωσης, όμως αυτά που κλέβουν την παράσταση είναι τα υπέροχα string arrangements, με εμφανείς επιρροές από κλασσική μουσική. Η όλη ατμόσφαιρα αμφιταλαντεύεται μεταξύ της επιβλητικής κλασσικής μεγαλοπρέπειας και του ταπεινού μινιμαλισμού που χαρακτηρίζει κάθε indie συγκρότημα που σέβεται τον εαυτό του. Ακούστε το!

Βαθμολογία:  7½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:   Neither Here Nor There , Icy River , Garden , An Artist's Song

3.4.12

Dr. John - Locked Down

Είδος:  Blues Rock  /  Funk  /  Rhuthm & Blues
Κυκλοφορεί:  2 Απριλίου 2012


     Έστω και λίγο να έχεις παρακολουθήσει το Indiego Sound, θα ξέρεις ότι δε συνηθίζει να παρουσιάζει blues και funk δίσκους. Πώς θα μπορούσε να μην κάνει μια εξαίρεση, όμως, όταν ο σκάει ένας δίσκος τόσο καλός όσο ο νέος του Dr. John; Με τον Dan Auerbach των Black Keys να αναλαμβάνει την παραγωγή, ο ήχος πετυχαίνει μια χωρίς υπερβολή τέλεια και απόλυτα αρμονική ισορροπία μεταξύ των κλασσικών και διαχρονικών blues και funk στοιχείων του καλλιτέχνη και του φρέσκου ήχου της blues rock πλευράς των Black Keys. Με λίγα λόγια, το παρελθόν συναντάει το παρόν δημιουργικά, απέχοντας χιλιόμετρα από τη βαρετή και ανέμπνευστη ανακύκλωση ιδεών που παρατηρούμε τελευταία. Και η ποιότητα της συγκεκριμένης δουλειάς είναι τέτοια, που ο δίσκος υπερβαίνει μουσικά είδη και ήχους και μπορεί να αγγίξει ακόμα και τον πιο άσχετο με αυτά τα ακούσματα. Οι ρυθμοί είναι ακαταμάχητοι, η μουσική ξεχειλίζει ζωντάνια (με τα οργιώδη solos κιθάρας, πνευστών και πλήκτρων να παραδίδουν μαθήματα), οι συνθέσεις στην πλειοψηφία τους απογειώνονται και σου κολλάνε εμμονικά στο μυαλό και γενικά το αποτέλεσμα είναι ο,τι πιο απολαυστικό έχουμε ακούσει τελευταία. Μία ακόμη προσθήκη, λοιπόν, στη νέα τάση, που θέλει τους παλιούς καλλιτέχνες να επιστρέφουν με εκπληκτικούς δίσκους (βλέπε Tom Waits, Kate Bush, Paul Simon, Leonard Cohen κ.ά.) και ένα album που δεν αφήνει περιθώρια σε πολλά άλλα να το ξεπεράσουν μέσα στο 2012.

Βαθμολογία:  8

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Locked Down , Revolution , Kingdom Of Izzness , Eleggua