25.6.11

Foster The People - Torches

Είδος:  Indie Pop  /  Indie Electronic
Κυκλοφορεί:  27 Ιουνίου 2011




     Έρχονται από το Los Angeles αποφασισμένοι να μας διασκεδάσουν! Είναι οι Foster The People και το ντεμπούτο τους αποτελεί ένα από τα πιο εύκολα προσεγγίσιμα indie pop albums του τελευταίου χρόνου.
     Το καλοκαίρι έφτασε, ο υδράργυρος σκαρφαλώνει επικίνδυνα, οι παραλίες γεμίζουν! Μέσα σε όλο αυτό το ανάλαφρο κλίμα της εποχής χρειάζεσαι και την ανάλογη χαλαρή, ανάλαφρη μουσική. Ωραία η ποιότητα, αλλά μέρες που είναι ας βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας και ας υποδεχτούμε την κυκλοφορία του Torches ως ένα από αυτά τα διασκεδαστικά καλοκαιρινά albums που απαξ και μπουν, αρνούνται να βγουν από τα iPods! Ηχητικά κινούμαστε κάπου ανάμεσα στην ηλεκτρονική indie pop των Two Door Cinema Club, με λίγα surf στοιχεία από The Drums και με φωνητικά που θυμίζουν MGMT. Γεμάτο με catchy κομμάτια, το Torches  γνωρίζει που βαδίζει και δεν προσπαθεί να δείξει πιο βαθύ η σοβαρό από αυτό που είναι - και το εκτιμούμε γι' αυτό. Βέβαια, ο ήχος επιδεχόταν βελτιώσεων, ίσως αν γινόταν περισσότερο φυσικός και λιγότερο produced θα είχαμε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα. Όμως και έτσι όπως είναι αποτελεί ένα άκουσμα που είναι αδύνατο να μην κάνει το κλικ στους φίλους του είδους. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις πωλήσεις και το εντυπωσιακό chart performance σε Αμερική και Αυστραλία (ενώ παρόμοια αναμένεται η ανταπόκριση των Ευρωπαίων). Επιβάλλεται τουλάχιστον ένα άκουσμα στα κομμάτια που προτείνει το Indiego Sound παρακάτω!

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Pumped Up KicksDon't Stop (Color On The Walls) , Houdini
Official Website
Myspace 

21.6.11

Kaiser Chiefs - The Future Is Medieval

Είδος:  Indie Rock
Κυκλοφορεί:  27 Ιουνίου 2011




     Οι αγαπημένοι Kaiser Chiefs ξαναχτυπούν, επενδύοντας όμως στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα.
     Από τα 20 κομμάτια διαθέσιμα για downloading μέσω της σελίδας του συγκροτήματος, τα 12 επιλέχθηκαν για να κυκλοφορήσουν σε CD, μαζί με την προσθήκη ενός ακόμα κομματιού, "Kinda Girl You Are". Η επιλογή δεν είναι η καλύτερη που θα μπορούσε να γίνει, αλλά ακόμα και στην ιδανικότερη περίπτωση, δεν θα άλλαζαν θεαματικά τα δεδομένα.
     Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Το The Future Is Medieval συνδυάζει γνώριμα στοιχεία της μουσικής των βρετανών με διάφορους ηλεκτρονικούς/synth μικροπειραματισμούς στην παραγωγή. Ο ήχος είναι αρκετά κοντά στις προηγούμενες δουλειές ώστε να διατηρούν την ταυτότητά τους ως band και συγχρόνως αρκετά διαφοροποιημένος ώστε να μη μιλάμε για στασιμότητα. Το πρόβλημα έγκειται στην έλλειψη έμπνευσης από συνθετική άποψη. Τα κομμάτια είναι ως επί το πλείστον πεζά, άτονα και εντέλει βαρετά. Οι εκρηκτικές και άμεσα ξεσηκωτικές indie rock κομματάρες των πρώτων δίσκων μοιάζουν είδος προς εξαφάνιση, ενώ και οι πιο funky μελωδίες που πάντα είχαν θέση στα tracklists των δίσκων των Kaiser Chiefs εδώ ηχούν χλιαρές. Το συγκρότημα ποτέ δεν ξεχώρισε για το μουσικό του βάθος (και ούτε αυτή τη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο), επομένως από τη στιγμή που δίσκο με το δίσκο χάνεται και η ικανότητα των κομματιών να σε διασκεδάζουν, λίγα πράγματα μένουν για να μας κρατήσουν... Ορισμένα κομμάτια, βέβαια, χωρίς να είναι κάτι το συγκλονιστικό αποτελούν εξαιρέσεις.
     Συμπερασματικά, το The Future Is Medieval δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τη μετριότητα. Ελπίζουμε το συγκρότημα να πάρει το feedback από τις κριτικές και τις πωλήσεις (που δύσκολα θα είναι υψηλές) και να επιστρέψει με κάτι πιο εμπνευσμένο την επόμενη φορά. Αν δεν το κάνει, their future is definitely gonna be medieval...

Βαθμολογία:  5

Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Little Shocks , Kinda Girl You Are , If You Will Have Me
Official Website
Myspace

18.6.11

Yacht - Shangri-La

Είδος:  Electropop
Κυκλοφορεί:  21 Ιουνίου 2011




     Μπορεί η επιστροφή των Yacht να ήταν ένα από τα μεγαλύτερα δισκογραφικά γεγονότα του Ιουνίου, όμως το συγκρότημα δυστυχώς μας απογοητεύει - και μάλιστα έντονα...
     Δεν υπάρχει καμία πρόθεση θαψίματος για κανέναν καλλιτέχνη από το indiego. Αν οι Yacht δεν ήταν αυτοί που είναι και αν δεν είχαν 5 δίσκους στο ενεργητικό τους, δεν υπήρχε περίπτωση να ανέβει παρουσίαση για έναν τέτοιο δίσκο. Διότι το Shangri-La είναι πραγματικά από τις χειρότερες δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει φέτος... Δέκα κομμάτια στην πλειοψηφία τους κακόηχα (πχ. "Utopia", "I Walked Alone") ή βαρετά ("One Step", "Love In The Dark" κ.ά.), με ελάχιστες ξεσηκωτικές electro στιγμές και έξυπνες ιδέες που σώζουν το album από το απόλυτο ναυάγιο. Οι περισσότερες από αυτές βρίσκονται στο "Dystopia", μοναδικό κομμάτι που κινείται κοντά στα όρια του καλού. Αντίθετα, οι dubstep υποψίες του "Holly Roller" μόνο γέλια είναι ικανές να προκαλέσουν... Κατά τα άλλα έχουμε κακά κομμάτια ή κομμάτια με προδιαγραφές πλην όμως ημιτελή, όπως τα "Paradise Engineering" και "Tripped And Fell In Love", που ξεκινούν και κλιμακώνονται ωραία, αλλά τελικά καταντούν flat και απογοητεύουν. Στοιχείο που ενοχλεί είναι επίσης και ο στίχος, με τις λέξεις να επαναλαμβάνονται υπερβολικά πολύ και να ζαλίζουν. Οι Yacht προσπαθούν, όμως το αποτέλεσμα είναι ένα δευτέρας (αν όχι τρίτης) διαλογής electropop album. Ας ελπίσουμε για κάτι καλύτερο στο μέλλον!


Βαθμολογία:  3½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  DystopiaShangri-La
Official Website
Myspace 

12.6.11

Bon Iver - Bon Iver

Είδος:  Indie Folk
Κυκλοφορεί:  20 Ιουνίου 2011




     Μετά το εξαιρετικό ντεμπούτο τους αλλά και την πολυσυζητημένη συνεργασία με τον Kanye West, οι Bon Iver επιστρέφουν θριαμβευτικά με έναν ακόμα δίσκο διαμάντι!
     Ο Justin Vernon, η ψυχή, δηλαδή, των Bon Iver για όσους δεν γνωρίζουν, αποτελεί ειδική περίπτωση τραγουδοποιού. Στο προηγούμενο album του συγκροτήματος (δικαίως) αποθεώθηκε, καταφέρνοντας να περικλείσει τόνους συναισθήματος σε κομμάτια υπερβολικά απλοϊκά, με τη χρήση ελάχιστων οργάνων και χωρίς περιττές γαρνιτούρες. Ευχάριστη έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι στη νέα αυτή δουλειά ο Vernon δεν παρέμεινε στάσιμος στην ίδια συνταγή της καταξίωσης, αλλά πειραματίστηκε και έκανε ένα βήμα μπροστά. Έτσι, εδώ ο ήχος είναι εμπλουτισμένος με περισσότερα όργανα, με το ρόλο της κιθάρας να περιορίζεται κάπως. Το νέο album είναι γεμάτο πειραματισμούς, εκπλήξεις και πρωτότυπες ιδέες, ενώ τα κομμάτια έχουν αρκετές εναλλαγές και διαφέρουν όλα μεταξύ τους, αποτελώντας ξεχωριστή εμπειρία το καθένα και προσδίδοντας ποικιλία. Φυσικά δε λείπουν πολλά στοιχεία που λατρέψαμε στους Bon Iver, όπως τα συγκλονιστικά φαλτσέτα του Vernon, η vintage (αλλά καθόλου παρωχημένη) αισθητική, η ασύλληπτη ευαισθησία στις συνθέσεις και η μοναδική ατμόσφαιρα της απομόνωσης που αποδίδεται για μια ακόμα φορά με εντυπωσιακή μαεστρία.
     Γενικά, το "Bon Iver" είναι ένα από αυτά τα albums που επιμένουν να σε παρασύρουν στον δικό τους κόσμο. Αν είσαι δεκτικός σε αυτό το ταξίδι θα κερδίσεις αμέτρητες στιγμές ανατριχίλας. Αν όχι, δεν πειράζει. Ο δίσκος θα είναι εκεί ως σταθερή, διαχρονική αξία και θα σε περιμένει να ανακαλύψεις τη μαγεία του όταν το θελήσεις εσύ. Μάλλον είναι ό,τι καλύτερο έχει βγει μέχρι στιγμής μέσα στο 2011...

Βαθμολογία:  9

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Perth , Holocene, Towers , Beth/Rest
Official Website 
Myspace 

FULL ALBUM STREAM!

8.6.11

Patrick Wolf - Lupercalia

Είδος:  Pop  /  Alternative
Κυκλοφορεί:  20 Ιουνίου 2011




     Τι συμβαίνει όταν ο άλλοτε σκοτεινός και καταθλιπτικός τραγουδοποιός ερωτεύεται και αποφασίζει να γράψει ένα καθαρόαιμο love album;
     Ναι, καλά διαβάσατε. Τα πράγματα στο Lupercalia είναι απλά, φωτεινά και αισιόδοξα. Έντεκα κομμάτια στην πλειοψηφία τους χαρούμενα, συχνά μάλιστα χαζοχαρούμενα, που ξενίζουν τόσο στο αυτί, όσο αν ακούγαμε τον Mika να εκτελεί μοιρολόγια! Μουσικά, έχουμε αμιγώς pop, στα όρια του mainstream (!) συνθέσεις, οι οποίες όμως είναι άψογα ενορχηστρωμένες και εκτελεσμένες. Βιρτουόζος μουσικός με κλασσική παιδεία, ο Patrick Wolf για μία ακόμα φορά ξετυλίγει το ταλέντο του και κάθε άλλο παρά απογοητεύει. Η μυστηριακή αύρα και ο ελιτισμός, βέβαια, εδώ μάλλον θυσιάζονται στο βωμό μιας πεντακάθαρης, "γήινης" παραγωγής. Επίσης, αρκετά κομμάτια είναι γλυκανάλατα, ενώ τα μισά περίπου χαρακτηρίζονται επιεικώς αδιάφορα από μουσικής πλευράς. Έτσι, το δυνατότερο χαρτί του Lupercalia αποδεικνύονται οι στίχοι του. Ο Patrick Wolf γράφει με απίστευτη αμεσότητα και ευαισθησία, την ευαισθησία μιας πονεμένης ψυχής που βρήκε τη γαλήνη και τη λύτρωση στην αγάπη. Γενικά, το concept της αγάπης προσεγγίζεται πολύ σφαιρικά, αν και όχι πάντα με απόλυτη επιτυχία. Καμιά φορά η έντονη περιγραφικότητα στο στίχο, καθώς και η συχνή επανάληψη λέξεων και φράσεων, σε συνδυασμό με την ανάλαφρη μουσική, καθιστούν το Lupercalia γλυκανάλατο. Με τις υπάρχουσες καλές στιγμές, όμως, να είναι αρκετές και διακριτές, οριακά ξεγλιστράει και αποφεύγει να πέσει στην κατηγορία των χιλιοακουσμένων και βαρετών love albums. Μην περιμένετε πάντως κάτι εντυπωσιακό...

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  The City HouseTime Of My Life , Together

5.6.11

Cults - Cults

Είδος:  Indie Pop
Κυκλοφορεί:  7 Ιουνίου 2011




     Τον τελευταίο χρόνο έχουν φέρει τα πάνω κάτω στον κόσμο των blogs με τις catchy, retro pop μελωδίες τους. Είναι οι Cults και ήρθαν για να μείνουν!
     Μα πώς να μη μείνουν; Είναι δύσκολο να αντισταθείς στην ανάλαφρη, γλυκιά, ζαχαρένια, στα όρια του γλυκανάλατου, μουσική τους! Οι Cults είναι τελείως pop και αυτό ενέχει τον κίνδυνο του επιφανειακού. Παρόλα αυτά, λίγα albums του είδους το τελευταίο διάστημα κατάφεραν να πετύχουν τόσο καλή pop. Tο γεγονός που κάνει τη διαφορά  είναι η μίξη στοιχείων από περασμένες δεκαετίες, κυρίως 60's, με τη Lo-Fi παραγωγή και το έντονο reverb να συμβάλλουν τα μέγιστα στη δημιουργία αυτής της retro ατμόσφαιρας. Τα κομμάτια βασίζονται άλλοτε στην κιθάρα και άλλοτε στο πιάνο και τα περισσότερα είναι παραπάνω από ικανοποιητικά. Λίγα μόνο κουράζουν, όντας κάπως flat. Ο δίσκος δεν είναι το αριστούργημα που θα σου αλλάξει τη ζωή, όμως κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει το soundtrack του καλοκαιριού 2011 μαζί με το "Cape Dory" των Tennis, κάτι αντίστοιχο δηλαδή με τον περσινούς, εξίσου καλοκαιρινούς δίσκους των Best Coast και των Drums.
     "Εμπρός πίσω", λοιπόν, θα μπορούσε να είναι το σύνθημά των Cults. Statement - αντίδραση στην παρακμάζουσα mainstream pop των τελευταίων χρόνων ή απλή νοσταλγία της καλύτερης μουσικά δεκαετίας του περασμένου αιώνα; Σε κάθε περίπτωση, το buzz δικαιώνεται και οι Cults επικυρώνουν τη θέση τους ανάμεσα στα αγαπημένα νέα συγκροτήματα του indiego.

Βαθμολογία:  7

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Go OutsideOh My God , You Know What I Mean
Official Website

2.6.11

Arctic Monkeys - Suck It And See


Είδος:  Indie Rock
Κυκλοφορεί:  6 Ιουνίου 2011




     Η μπάντα που παρέδωσε μαθήματα indie rock στα 00's επιστρέφει αλλαγμένη και ανανεωμένη στο τέταρτο album της, συνεχίζοντας να παράγει καταπληκτική μουσική!
     Το ντεμπούτο των Arctic Monkeys ήταν αναμφίβολα στους 5 καλύτερους δίσκους της περασμένης δεκαετίας. Το δεύτερο album ήταν επίσης εξαιρετικό, ενώ στο τρίτο είδαμε ίσως το μοναδικό μικρό στραβοπάτημα στην πορεία τους.
     Το Indiego Sound είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι το "Suck It And See" είναι κοντά στα επίπεδα του δεύτερου δίσκου του συγκροτήματος! Πρόκειται για ένα mix 'n' match album, ένα ηχητικό κολλάζ βρετανικών και αμερικάνικων στοιχείων, ιδιαίτερα πετυχημένο, συνεκτικό και κατασταλαγμένο. Είναι δομημένο πάνω σε παλαιότερές τους ιδέες και από τα τρία albums, με πινελιές psychedelic, garage, μέχρι και stoner rock. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν υπάρχει στασιμότητα στον ήχο, γεγονός που καταγράφεται στα υπερ. Πέρα από αυτά, οι κιθάρες είναι για μία ακόμα φορά εξαιρετικές, με μια περισσότερο vintage χροιά, οι συνθέσεις όμορφες και καλοδουλεμένες, συχνά πολύ μελωδικές, αλλά ποτέ γλυκανάλατες, ενώ στιχουργικά ο Alex Turner αποδεικνύει και πάλι τη μαεστρία, την ασύλληπτη εφευρετικότητα και την αστείρευτη φαντασία του.
     Από άποψη θεματολογίας, έχουμε να κάνουμε κυρίως με μικρές καθημερινές προσωπικές ιστορίες, συνήθως ερωτικού χαρακτήρα, δοσμένες με άφθονο ρομαντισμό, αφοπλιστική ευθύτητα και ενίοτε σαρκασμό. Φυσικά, η γνωστή εικονοπλαστική τακτική και οι ιδιοφυείς μεταφορές του Alex Turner δηλώνουν όπως πάντα το "παρών".
     Αν υπάρχει σημείο στο οποίο χωλαίνει εδώ o Turner, αυτό είναι η ερμηνεία του. Ενώ τα κομμάτια είναι στην πλειοψηφία τους ζωηρά, παιχνιδιάρικα και αρκετά δυναμικά, εκείνος τα ερμηνεύει όλα με τον ίδιο πεζό, άχρωμο και ξεψυχισμένο τρόπο, σε μια προσπάθεια ίσως να δείξει πλέον ωριμότερος και σοβαρότερος. Το αποτέλεσμα είναι τα κομμάτια να συγκρατούνται από το να απογειωθούν. Αυτό πάντως δεν προκαλεί ιδιαίτερη ζημιά, μιας και το album είναι πολύ καλό για να χαντακωθεί τόσο εύκολα.
     Σίγουρα θέλει κάποιο χρόνο και αρκετά ακούσματα (ιδιαίτερα από τους fans των πρώτων albums), αλλά αν το πάρεις απόφαση ότι οι Monkeys των 00's τελείωσαν και συμβιβαστείς με το γεγονός ότι πλέον έχουμε να κάνουμε με ένα άλλο συγκρότημα, το "Suck It Αnd See" είναι ένα απολαυστικό άκουσμα.

Βαθμολογία:  7½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  She's Thunderstorms Piledriver WaltzThe Hellcat Spangled Shalalala , Reckless Serenade

Myspace