31.5.11

Death Cab For Cutie - Codes And Keys

Είδος:  Indie Pop
Κυκλοφορεί:  31 Μαΐου 2011




     Με 13 χρόνια πορείας, ήδη 6 albums στο ενεργητικό τους και mainstream τάσεις τα τελευταία χρόνια, οι Death Cab For Cutie κυκλοφορούν το έβδομο album τους, φιλοδοξώντας να γίνουν ένα ακόμα μεγαλύτερο όνομα. 
   Το "Codes And Keys" διαφοροποιείται από όλες τις προηγούμενες δουλειές του συγκροτήματος. Είναι εμφανές ότι εδώ ακολουθήθηκε μια περισσότερο pop κατεύθυνση. 'Ετσι, έχουμε πολύ λιγότερες κιθάρες, τις οποίες ήρθε να αντικαταστήσει το synthesizer, καθώς επίσης και πιο catchy, "ανάλαφρες" συνθέσεις, οι οποίες συνιστούν έναν ευκολοάκουστο και ευχάριστο δίσκο που δεν περνάει απαρατήρητος, μιας και περιέχει αρκετές και διαφορετικές μεταξύ τους ιδέες, άφθονη μελωδικότητα και πολυποίκιλη δομή. Κάθε κομμάτι ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα και έχει κάτι διαφορετικό να δείξει. Θεματολογικά, η γνωστή μελαγχολία των Death Cab For Cutie φωτίζεται από ηλιαχτίδες αισιοδοξίας αυτή τη φορά, σηματοδοτώντας ίσως την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου για τη στιχουργική του συγκροτήματος. Αυτό που λείπει, ωστόσο, από το "Codes And Keys", είναι το βάθος. Έχει καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια για εύπεπτη μουσική, καταφεύγοντας συνεχώς σε ασφαλείς επιλογές. Συνεπώς, μπορεί να μην υπάρχει κακό κομμάτι, όμως το τίμημα είναι ότι δεν υπάρχει και κάποιο που να αγγίζει ιδιαίτερα τον εσωτερικό κόσμο. Συν τοις άλλοις, τα περισσότερα από αυτά ακούγονται περιέργως οικεία, ενώ ο πειραματισμός είναι μεν αρκετός, σε καμία περίπτωση όμως η διαφορά δεν εκπλήσσει τον ακροατή, όπως επεδίωκαν οι αμερικανοί.
     Κάνοντας τον απολογισμό, η επιστροφή των Death Cab For Cutie κινείται μεταξύ της στασιμότητας και της προόδου. Αρκετά διαφορετικό για να πει κάτι καινούριο, πολύ συντηρητικό για να κάνει την υπέρβαση. Αξίζει, πάντως, τουλάχιστον ένα άκουσμα. Περιμένουμε όμως καλύτερα πράγματα από τον επόμενο δίσκο...

Βαθμολογία:  7

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Doors Unlocked And Open , You Are A Tourist , Unobstructed Views

24.5.11

The Antlers - Burst Apart

Είδος:  Indie Pop  /  Dream Pop
Κυκλοφορεί:  10 Μαΐου 2011




     Ο καταιγισμός των εκπληκτικών κυκλοφοριών του Μαΐου συνεχίζεται, αυτή τη φορά με το επιτυχημένο indie τρίο από το Brooklyn να κάνει την επιστροφή του.
     Ο προηγούμενος δίσκος των Antlers, "Hospice", αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς και εμφανίζεται σε όλες σχεδόν τις λίστες με τα καλύτερα albums του 2009. Μετά από αυτή την επιτυχία, προκαλεί (ευχάριστη) έκπληξη το γεγονός ότι το συγκρότημα δεν επαναπαύτηκε και δεν σερβίρει μια απ' τα ίδια, αλλά, αντιθέτως, κάνει ένα βήμα παραπέρα στην καριέρα του και προσφέρει απλόχερα έναν ιδιαίτερο, εσωτερικό και απόλυτα αυθεντικό indie δίσκο.  Δέκα κομμάτια μελωδικά, ταξιδιάρικα, συναισθηματικά, χαμηλών τόνων, αλλά ουσιαστικά μέσα στην απλότητά τους. Από την indie pop των "I Don't Want Love" και "French Exit", δύο από τα highlights του album, μέχρι την dream pop των "Hounds" και "No Widows", το flirt με indie rock κατευθύνσεις  στο φανταστικό "Every Night My Teeth Are Falling Out", αλλά και τις blues υποψίες στο "Putting The Dog To Sleep", η φόρμουλα των Antlers λειτουργεί θαυμάσια. Ο μυημένος indie fan θα εντοπίσει, βέβαια, αρκετά cliche του χώρου στην παραγωγή, τα φωνητικά και την ενορχήστρωση, γεγονός όμως που δε μειώνει την αξία του δίσκου. Απλά αν είχε κυκλοφορήσει κάποια χρόνια πριν θα μιλούσαμε μεταξύ άλλων και για καινοτομία. Το Burst Apart, πάντως, θέτει ασυζητητί μια δυνατή υποψηφιότητα για μια θέση στην φετινή εικοσάδα των καλύτερων albums.

Βαθμολογία:  8½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν: I Don't Want Love French ExitNo Widows , Every Night My Teeth Are Falling Out

22.5.11

Mona - Mona

Είδος:  Alternative Rock
Κυκλοφορεί:  16 Μαΐου 2011




     Mona, ή αλλιώς "όταν οι Kings Of Leon συνάντησαν τους 30 Seconds To Mars". Η μπάντα που αναμένεται να ταράξει τα νερά του alternetive rock κυκλοφορεί το ντεμπούτο της.
     Όταν το BBC βάζει ένα συγκρότημα στην "Sound of 2011" λίστα, ενώ την ίδια στιγμή το ΝΜΕ το κατατάσσει στα next big things και το MTV το ανακηρύσσει "Brand New for 2011", τότε αναμφίβολα κάτι συμβαίνει. Ακούγοντας τον ολοκαίνουριο δίσκο των Mona, δεν αργεί κανείς να καταλάβει γιατί πήραν αυτές τις διακρίσεις. Το album είναι γεμάτο με απίστευτα catchy κομμάτια που ξεχειλίζουν από ενέργεια, σωστά stadium fillers, που δε θέλουν πολύ για να τρυπώσουν στο κεφάλι σου και να σε συνοδεύουν για το υπόλοιπο της ημέρας! Το album sampler πείθει αμέσως γι' αυτό. Και μιας και αναφέρθηκαν τα στάδια, ο τραγουδιστής Nick Brown  προσφέρει ασύλληπτα φωνητικά όχι μόνο στην ηχογράφηση, αλλά και στις live εκτελέσεις των κομματιών, γεγονός που καθιστά τους Mona ένα από τα συγκροτήματα που αξίζει οπωσδήποτε να δεις σε συναυλία. Πίσω από την παραγωγή κρύβεται ο Rich Costey, ο οποίος στο παρελθόν έχει βάλει το χεράκι του σε δουλειές των Muse, Franz Ferdinand, Arctic Monkeys, Rage Against The Machine και άλλων. Τα κομμάτια είναι όλα σχεδόν ανεβαστικά και συναυλιακά, οι τόνοι πέφτουν μόνο στις μπαλάντες "Special" και "Pavement", όχι όμως με ιδιαίτερη επιτυχία. Το album  βέβαια δεν έχει κανένα βάθος, ο προσανατολισμός του είναι καθαρά (και ίσως ενοχλητικά) εμπορικός. Προσφέρει στο πιάτο χιλιοακουσμένους και ανακυκλωμένους ήχους, συνταγές δοκιμασμένες, χωρίς να αφήνει καμία πλευρά του στοιχειωδώς καλυμμένη για να την ανακαλύψεις με το χρόνο και με τα πολλά ακούσματα. Για όσους όμως δεν διψούν για μουσικό πειραματισμό, που είναι και η πλειοψηφία εκεί έξω, είναι ένα αφοπλιστικά εθιστικό album που πρέπει χωρίς δεύτερη σκέψη να μπει στα "must" του μήνα.

Βαθμολογία:  6
 
Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Listen To Your LoveTeenagerShooting The Moon , Lines In The Sand
Myspace

21.5.11

Danger Mouse & Daniele Luppi - Rome


Είδος:  Soul  /  Indie Rock  /  Instrumental  /  Operatic Pop
Κυκλοφορεί:  16 Μαΐου 2011




     Μία συνεργασία τεσσάρων μουσικών από εντελώς διαφορετικούς χώρους, σε ένα album που χρειάστηκαν 5 χρόνια δουλειάς για να ολοκληρωθεί. Και το αποτέλεσμα τούς δικαιώνει με το παραπάνω!
     Τι μπορεί να προκύψει όταν ο διάσημος παραγωγός (και μέλος των Gnarls Barkley) Danger Mouse συνεργάζεται με τον ιταλό μουσικοσυνθέτη Daniele Luppi, με τη συμβολή του Jack White από τους White Stripes και της διάσημης soul ερμηνεύτριας Norah Jones στα φωνητικά; Προκύπτει το Rome, ένα ενδιαφέρον και απίστευτα καλοδουλεμένο πάντρεμα πολλών ειδών μουσικής, που σε "χτυπάει" με το πρώτο κιόλας άκουσμα! Μελωδίες γλυκές, ασύλληπτα όμορφες, με ή χωρίς φωνητικά, που θα χαϊδέψουν το αυτί όχι μόνο του ακροατή αυτών των μουσικών, αλλά ακόμα και του πιο σκληροπυρηνικού μεταλλά. Κακό κομμάτι στο Rome δεν υπάρχει. Είναι μια συλλογή καλών, πολύ καλών και άριστων συνθέσεων. Αν κάπου η συνταγή δε λειτουργεί περίφημα, αλλά απλώς "καλά", είναι τα κομμάτια με τον Jack White στα φωνητικά. Κατά τα άλλα, έχουμε μια συγκλονιστική Norah Jones (πώς να αντισταθείς στο "Season's Trees";) , ενώ και τα instrumental μέρη είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Άκρως ρομαντικά, συναισθηματικά και ατμοσφαιρικά, τα 12 συνολικά κομμάτια (εξαιρουμένων των interludes) αναβιώνουν τα soundtracks ταινιών του '60, μόνο που εδώ δεν υπάρχει ταινία.  Ίσως να γίνουν το soundtrack της ζωής πολλών από εμάς, πράγμα που θα σημαίνει ότι το Rome θα έχει πετύχει το σκοπό του. Το Indiego Sound, πάντως, προβλέπει ότι θα ακολουθήσουν αρκετές απόπειρες για albums με τέτοιο concept μετά το Rome...
Βαθμολογία:  7½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Season's Trees , BlackMorning FogHer Hollow Ways

17.5.11

Friendly Fires - Pala

Είδος:  Dance Punk  /  Indie Pop
Κυκλοφορεί:  16 Μαΐου 2011




     Ένα από τα κυρίαρχα dance punk συγκροτήματα της Βρετανίας επιστρέφει! Χωρίς να κάνουν την υπέρβαση, οι Friendly Fires στο δεύτερο αυτό δίσκο τους εξακολουθούν να προφέρουν αξιοπρόσεκτες μουσικές.
     Το Pala είναι ένα album που εντυπωσιάζει στο πρώτο άκουσμα. Ένα προς ένα και με σχεδόν καμία εξαίρεση, τα κομμάτια σφύζουν από ενέργεια και ζωντάνια. Ανεβαστικές, ευφορικές μελωδίες  πλημμυρίζουν το χώρο, ενώ αρκετά από τα κομμάτια δείχνουν όσο "ζουμερά" χρειάζεται για να γίνουν singles και μάλιστα επιτυχημένα. Και πιθανότατα έτσι θα γίνει, μιας και οι Friendly Fires πλέον φλερτάρουν έντονα με την pop. Ωστόσο, μετά από μερικά ακούσματα και αφού ο αρχικός ενθουσιασμός καταλαγιάσει, το "Pala" αρχίζει να φαίνεται ελλιπές. Ο πλούσιος και γεμάτος ήχος, ενώ εν γένει είναι καλό γνώρισμα, στην προκειμένη περίπτωση αναδεικνύει μια μεγαλομανία και μια επιτηδευμένη πληθωρικότητα που παραγκωνίζουν τελικά την ουσία των πραγμάτων. Είναι ακριβώς το ίδιο πρόβλημα που έχει το πρόσφατο album των Glasvegas (βλ. αρχείο Απριλίου). Προς το τέλος ειδικά ο δίσκος γίνεται μονότονος και κουράζει λίγο, αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση. Εντέλει, η αντοχή του "Pala" στο χρόνο είναι αμφίβολη, τα highlights όμως το αξίζουν το άκουσμά τους.
Βαθμολογία:  6

Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Live Those Days Tonight Blue Cassette Show Me Lights

13.5.11

Wild Beasts - Smother

Είδος:  Alternative Rock  /  Dream Pop  /  Experimental
Κυκλοφορεί:  9 Μαΐου 2011




     Μετά την περσινή τους υποψηφιότητα για Mercury prize, το οποίο έχασαν μέσα απ' τα χέρια από τους XX, οι βρετανοί Wild Beasts επιστρέφουν με ένα δίσκο πραγματικό θαύμα!
    "Smother", δηλαδή καταπνίγω. Πού μπορεί να οδηγήσει ο καταπνιγμός της επιθυμίας και της έκφρασης; Ποιες είναι οι συνέπειες των λανθασμένων επιλογών; Ερωτήματα που μεταξύ άλλων απασχόλησαν τους Wild Beasts στη δημιουργία αυτού του ιδιαίτερα ώριμου, εσωτερικού και ψυχολογημένου δίσκου. Ενός δίσκου που καταφέρνει απροσδόκητα καλά να συνδυάσει μαγικές συνθέσεις με εξαιρετικούς στίχους. Με άψογη παραγωγή, ήχο σύνθετο και άκρως ενδιαφέροντα (αν και όχι άμεσα προσεγγίσιμο) και τα φωνητικά του Hayden Thorpe με τα φαλτσέτα που προκαλούν ανατριχίλες, το album δεν απέχει πολύ από την τελειότητα. Στο Smother βρίσκει κανείς πραγματικά σπουδαία κομμάτια, όπως το μοναχικό και νοσταλγικό πρώτο single "Albatross", το υπέροχο "Bed Of Nails" που περιγράφει έναν δυνατό έρωτα (".. Surround me like a warm bath / Sum me up like an epitaph.."), και το αξεπέραστο "Loop The Loop", που περιγράφει μια εσωτερική αναζήτηση ("..Oh don't you think / That people are the strangest things / Design of desire / Means all that the heart requires / Is what it can't recognize.."). Φυσικά δε θα μπορούσε να παραλειφθεί το σχεδόν 8λεπτο επικό "End Come To Soon", ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει μελωδικά ο δίσκος, καθώς αποτελεί το μεγαλύτερο ίσως μουσικό επίτευγμα που συναντά κανείς στο Smother. Συνολικά, πρόκειται για ένα σπάνιο album, που ελάχιστοι ίσως καταφέρουν να ξεπεράσουν μέσα στη χρονιά. Το indiego το συστήνει ανεπιφύλακτα!

Βαθμολογία:  8½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Bed Of Nails, Loop The Loop, Albatross, End Come Too Soon
Myspace

9.5.11

Miles Kane - Colour Of The Trap

Είδος:  Indie Rock  /  Baroque Pop  /  Garage Rock
Κυκλοφορεί:  9 Μαΐου 2011




     Μετά τη μέτρια πορεία των Rascals, αλλά και τη μεγάλη επιτυχία των Last Shadow Puppets, ο Miles Kane κάνει το πρώτο solo βήμα του και αποδεικνύει ότι και μόνος τα καταφέρνει περίφημα.
     Όταν ο ήδη καταξιωμένος μέσω των Arctic Monkeys Alex Turner συνεργάστηκε με τον σχετικά άγνωστο τότε Miles Kane στο project των Last Shadow Puppets, για τον τελευταίο ήταν σαν θείο δώρο. Στην είδηση, λοιπόν, ότι ο Kane ετοιμάζει solo album, απορία του τύπου και των blogs ήταν κατά πόσο θα μπορούσε να σταθεί στα δικά του και μόνο πόδια. Η απάντηση ήρθε ηχηρή με το Colour Of The Trap. Πρόκειται για έναν όχι άρτιο, αλλά πολύ καλό δίσκο. Σαν βγαλμένος από άλλη δεκαετία, ο ήχος κινείται στο κλίμα των Last Shadow Puppets, στο λίγο πιο ανάλαφρο και εύθυμο. Τα κομμάτια βέβαια δεν είναι αντίστοιχου επιπέδου (έναν τον έχουμε τον Alex), όμως καταφέρνουν να είναι catchy και ραδιοφωνικά, χωρίς να υστερούν σε ποιότητα. Τα μισά από αυτά είναι πιθανά singles, ενώ τα υπόλοιπα (κυρίως στο δεύτερο μισό του δίσκου) είναι λιγότερο ενδιαφέροντα, χωρίς όμως να είναι κακά σε καμία περίπτωση. Στο Colour Of The Trap επίσης υπάρχουν συνεργασίες τόσο με Alex Turner στη σύνθεση του "Telepathy", όσο και με Noel Gallagher, o οποίος κάνει φωνητικά στο "My Fantasy". Συνολικά έχουμε να κάνουμε με έναν ευχάριστο και καλοφτιαγμένο δίσκο, που πιθανότατα θα καθιερώσει τον Miles Kane ως ένα από τα βασικά ονόματα της σύγχρονης βρετανικής σκηνής.

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Come Closer, Rearrange, Counting Down The Days, Quicksand
Official Website:  www.mileskane.com
Myspace:  www.myspace.com/mileskanemusic

6.5.11

Beastie Boys - Hot Sauce Committee Part Two

Είδος:  Alternative Hip Hop
Κυκλοφορεί:  3 Μαΐου 2011




     Όγδοο studio album για τους αγαπημένους της παλιάς hip hop σχολής και μια σχετικά αξιόλογη προσθήκη στην εκπληκτική τους δισκογραφία.
     Τα τερατόμορφα αγοράκια, αν και 45άρηδες πλέον, δεν έχουν χάσει καθόλου από τη ζωντάνια και την ενεργητικότητά τους, αλλά ούτε και από τη δημιουργικότητά τους. Τιμώντας τις ρίζες τους, χωρίς όμως να προσκολλώνται σε αυτές, έγραψαν ένα δίσκο που κινείται επιδέξια ανάμεσα στο retro και το σύγχρονο. Ένας έξυπνος  ηλεκτρονικός old school hip hop ήχος, προσεγγίσιμος τόσο από παλιούς, όσο και από νεότερους.  Βέβαια όσο καλή και να είναι η έμπνευση, η παραγωγή υποφέρει από προβληματάκια. Τα εξαιρετικά rap μέρη συχνά κουκουλώνονται από το ενίοτε κακόηχο ηλεκτρονικό περιτύλιγμα, με αποτέλεσμα να παράγεται μια αναίτια ηχορρύπανση όταν συμβαίνει αυτό. Συνθετικά τώρα, ο δίσκος περιέχει ορισμένα φοβερά κομμάτια, αλλά δε λείπουν και track fillers ("ΟΚ", "Tadlock's Glasses"). Ιδιαίτερα σημεία στα οποία αξίζει να σταθεί κανείς είναι η συνεργασία με τη Santigold στο πολύ όμορφο "Don't Play No Game That I Can't Win", το (μοναδικό) ορχηστρικό "Multilaternal Nuclear Disarmament" και το (επίσης μοναδικό) πιο punkίζον "Lee Majors Come Again", κομμάτια χάρη στα οποία σπάει η μονοτονία. Το συμπέρασμα απ' όλα τα παραπάνω; Αν ακούσετε αυτό το album χωρίς προσδοκίες για κάτι εξαιρετικό, είναι αμφίβολο ότι θα απογοητευτείτε.

Βαθμολογία:  6

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Make Some Noise, Too Many Rappers, Don't Play No Game That I Can't Win, Say It
Official Website:  www.beastieboys.com
Myspace:  www.myspace.com/beastieboys