31.5.12

Sigur Rós - Valtari

Είδος:  Post-Rock  /  Experimental Rock  /  Ambient
Κυκλοφορεί: 
28 Μαΐου 2012


     Όταν ένα album φέρει την υπογραφή των Sigur Rós, είναι εγγυημένο ότι δεν θα ακούσεις κάτι κακό. Η ποιότητα των καλλιτεχνών και η ηχητική αρτιότητα της μουσικής τους δεν τους επιτρέπει να δημιουργήσουν κάτι που να περνάει αδιάφορο. Έτσι και σε αυτό το νέο album, τα στοιχεία που συνιστούν την ταυτότητα των Ισλανδών δηλώνουν το παρόν και συνεχίζουν να ξεχωρίζουν. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά έχει ακολουθηθεί μία ακόμα πιο ambient κατεύθυνση. Τόσο, που ο δίσκος γίνεται αρκετά απρόσιτος και ο ακροατής κάπου χάνεται. Συνυπολογίζοντας και το γεγονός ότι οι συνθέσεις είναι σχετικά αδύναμες, αν συγκρίνουμε με τα standards που οι ίδιοι έθεσαν σε δίσκους όπως το Ágætis Byrjun ή το Takk, τελικά δεν είναι βέβαιο αν το Valtari ικανοποιεί. Δεν είναι ότι οι Sigur Rós έπεσαν χαμηλά. Είναι ότι για πρώτη φορά αυτό που ακούμε είναι περισσότερο ήχος, παρά μουσική.

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Ekki Múkk , Varúð , Rembihnútur

28.5.12

Alt-J (Δ) - An Awesome Wave

Είδος:  Indie Pop / Indie Rock
Κυκλοφορεί: 
28 Μαΐου 2012


     Οι Alt-J (ή αλλιώς "Δ", όπως θα εμφανιστεί σε ένα mac αν πατηθούν αυτά τα πλήκτρα) είναι μία νέα indie μπάντα από την Βρετανία, που έρχεται να τοποθετηθεί δίπλα στον ήχο που ακούσαμε από τους Django Django, Wild Beasts και Maccabees στους πρόσφατους δίσκους τους. Παιχνιδιάρικοι ρυθμοί, λούπες, πολυφωνικά μέρη, όλα μπλέκουν όμορφα και ισορροπημένα, για να δημιουργήσουν ένα ομολογουμένως πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα! Η ιδιαίτερη χροιά του Joe Newman έρχεται να κάνει τη διαφορά, το ίδιο και οι συνθέσεις, οι οποίες είναι αρκετά επίπεδα πάνω από τον indie μέσο όρο. Ορισμένες μάλιστα είναι εξαιρετικές! Ένα album που θέλει χρόνο για να αφομοιωθεί, αλλά στο τέλος αποζημιώνει. Και φυσικά, ένα από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) ντεμπούτα που ακούσαμε μέχρι στιγμής φέτος!

Βαθμολογία:  8½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:   Intro , MatildaBreezeblocks , Taro

25.5.12

Allo Darlin' - Europe

Είδος:  Indie Pop 
Κυκλοφορεί: 
7 Μαΐου 2012


     Το δεύτερο album για το συγκρότημα από το Λονδινο είναι μία ακόμα δυνατή συλλογή από απλά αλλά όμορφα pop κομμάτια. Σαν γραμμένο για soundtrack από indie teen movie, το νέο album είναι γεμάτο αφηγήσεις, στις οποίες η νοσταλγία μπλέκεται περίεργα με την αισιοδοξία. Η ανάλαφρη μουσική, τα γλυκά γυναικεία φωνητικά με την έντονη βρετανική προφορά, οι ευαίσθητοι στίχοι, η ανεπιτήδευτη ομορφιά του Tallulah (από τα καλύτερα singles που ακούσαμε φέτος)... Πρόκειται για ένα album δύσκολο να μην συμπαθήσεις. Όχι ότι πρόκειται για κάτι σπουδαίο ή ανατρεπτικό. Αλλά είναι αξιαγάπητο για αυτό που είναι!

Βαθμολογία:  7

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Capricornia , Europe , Tallulah

19.5.12

Best Coast - The Only Place

Είδος:  Indie Rock  /  Surf Pop 
Κυκλοφορεί: 
15 Μαΐου 2012


     Αν όπως λένε το δεύτερο album είναι κομβικό για την καθιέρωση και τη διαχρονικότητα μιας μπάντας, τότε τα νέα δεν είναι καλά για τους Best Coast. Παρότι δεν είχαν δύσκολο έργο, ο νέος αυτός δίσκος είναι με διαφορά κατώτερος του προηγούμενου. Το κλίμα μπορεί να είναι το ίδιο ανάλαφρο και καλοκαιρινό, αλλά εδώ ο παραγωγός Jon Brion έχει "καθαρίσει" εντελώς τον ήχο. Έτσι, με την απουσία της lo-fi retro ατμόσφαιρας (που σίγουρα δίνει τύπο και στιλ) αποκαλύπτονται οι τεράστιες αδυναμίες στα κομμάτια, τα οποία πλέον δεν έχουν σχεδόν τίποτα το εκλυστικό. Άραγε αν και ο προηγούμενος δίσκος ήταν έτσι καθαρός θα είχε τόση επιτυχία; Ή απλά φταίει που ο συγκεκριμένος είναι ανέμπνευστος και χλιαρός; Άγνωστο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι φίλοι της surf μουσικής μάλλον θα ανατρέξουν στο 2010 και φέτος το καλοκαίρι...

Βαθμολογία:  5

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  The Only Place , Why I Cry

14.5.12

Beach House - Bloom

Είδος:  Dream Pop
Κυκλοφορεί: 
15 Μαΐου 2012


     Είναι δύσκολο να σε συγκρίνουν με ένα αριστούργημα. Και αυτό ήταν μάλλον αναπόφευκτο για το νέο album των Beach House, μιας και με το Teen Dream του 2010 το συγκρότημα κατέθεσε όχι μόνο έναν από τους καλύτερους σύγχρονους pop δίσκους, αλλά και έναν από τους κορυφαίους dream pop δίσκους όλων των εποχών. Υπό αυτή την έννοια το Bloom αδικείται από το παρελθόν του και "απογοητεύει", διότι δεν πρόκειται για κάτι αντάξιο του Teen Dream. Λίγο η παρουσία αρκετών μέτριων κομματιών στην tracklist, λίγο ο ήχος, που είναι κάπως πιο ηλεκτρονικός και υπερβολικά γεμάτος, με αποτέλεσμα συχνά να μην αφήνει χώρο στη μουσική για να αναπνεύσει, λίγο που η προσπάθεια για πιο προσιτή και "πιασάρικη" μουσική βγάζει μάτι...
     Για μισό λεπτό όμως! Είναι άδικο να λειτουργούμε συγκριτικά και να διυλίζουμε τον κώνωπα... Θεωρώντας το ως αυθύπαρκτη κυκλοφορία, το Bloom αναμφίβολα αποτελεί έναν πολύ καλό δίσκο. Πρώτον, περιέχει ορισμένα διαμάντια που εύκολα ξεχωρίζουν στη δισκογραφία των δημιουργών του (βλέπε Myth). Δεύτερον, οι νοσταλγικές μελωδίες και η ατμόσφαιρα που μας έκανε να αγαπήσουμε τους Beach House βροντοφωνάζουν την παρουσία τους και πάλι. Τρίτον, η Victoria Legrand παραμένει μαγευτική ερμηνεύτρια. Τι άλλο χρειαζόμαστε για να αγκαλιάσουμε και αυτή τη δουλειά; Εξάλλου, με τόση μετριότητα που κυκλοφορεί στη φετινή δισκογραφία, δεν χωράει αμφισβήτηση ότι το Bloom αποτελεί μία από τις μουσικές οάσεις και έναν από τους δίσκους που θα κατέχουν αξιοσέβαστη θέση στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς.

Βαθμολογία:  8½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Myth , Lazuli , Wishes

11.5.12

Gossip - A Joyful Noise

Είδος:  Indie Pop  /  Indie Rock  /  Electronic 
Κυκλοφορεί: 
7 Μαΐου 2012


     Μετά την τεράστια επιτυχία του εκπληκτικού single Heavy Cross το 2009, οι Gossip επιστρέφουν με νέο album και σαφή εμπορική κατεύθυνση. Κομμάτια ακόμα πιο ραδιοφωνικά, συνθέσεις τετριμμένες, έλλειψη ιδεών και σπιρτάδας. Μία συγκλονιστική φωνή μοιάζει να χαραμίζεται σε μέτρια κομμάτια, μιας και η μουσική είναι επιεικώς ανεπαρκής για να την αναδείξει. Καμιά φορά δίνει την αίσθηση ότι θέλει πολύ να εκραγεί, αλλά τα στρωτά, ρουτινιάρικα κομμάτια δεν της το επιτρέπουν. Οι κιθάρες πνίγονται, κατατροπώνονται από τα synths και το δυνατό μπάσο, για να περιοριστούν σε ρόλο κομπάρσου. Το έντονα pop/disco/ηλεκτρονικό ύφος που ακολουθούν περισσότερο από ποτέ οι Gossip αυτή τη φορά, εξάλλου, δεν αφήνει περιθώρια. Και για να μην παρεξηγηθούμε: δεν φταίει η στροφή στον ήχο για το αποτέλεσμα. Φταίει το γεγονός ότι οι Gossip δεν είναι πια αυτό που ήταν, δεν παίζουν με την ψυχή τους. Και μάλλον δεν υπάρχουν αρκετοί λόγοι μέσα σε αυτό το album για να συνεχίζουμε να τους ακολουθούμε...

Βαθμολογία:  5

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Perfect World , Get A Job , Love In A Foreign Place

7.5.12

Niki And The Dove - Instinct

Είδος:  Electropop  /  Indie Pop
Κυκλοφορεί: 
14 Μαΐου 2012


     Άλλο ένα next big thing για φέτος, το οποίο ήρθε 5ο στη λίστα  BBC Sound Of 2012, αλλά βρισκόταν και στην περσινή αντίστοιχη του NME, οι Σουηδοί Niki And The Dove δεν "τρώνε" τυχαία τόση προώθηση. Με την πρώτη κιόλας ακρόαση, το Instinct δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας ότι πρόκειται για ένα από τα πιο δυνατά ντεμπούτα της χρονιάς, όντας γεμάτο με εθιστικά ηλεκτρονικά pop κομμάτια! Όχι ότι το συγκρότημα κάνει κάτι καινούριο, βέβαια. Bat For Lashes, Little Boots, Oh Land, όλοι οι παραπάνω καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια έχουν κινηθεί στο ίδιο ύφος. Η μουσική θυμίζει πολύ έντονα την pop των 80's, με κάτι από τον ήχο των (επίσης Σουηδών) The Knife, των Goldfrapp, αλλά και της ηλεκτρονικής πτυχής αυτού των MGMT. Με σύμμαχο την εντυπωσιακή παραγωγή, τους έντονους ρυθμούς και τις catchy μελωδίες, το album είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα προκαλέσει αίσθηση, αν και ο έντονος εμπορικός προσανατολισμός σε πολλά σημεία λειτουργεί σε βάρος της ουσίας. Πάντως, μπορεί τη μαγεία ενός αριστουργήματος να μην την έχει, αλλά το Instinct έχει όλα τα συστατικά ενός απολαυστικού χορευτικού δίσκου, γεγονός που δεν είναι συχνό.

Βαθμολογία:  7

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:   Tomorrow , The Drummer , Mother Protect , DJ, Ease My Mind

3.5.12

Andrew Bird - Break It Yourself

Είδος:  Indie Folk  /  Indie Rock
Κυκλοφορεί: 
5 Μαρτίου 2012


     Με μία μικρή καθυστέρηση, το Indiego Sound παρουσιάζει το νέο δίσκο του Andrew Bird. Έναν από τους δίσκους που σε πρώτη ακρόαση φαντάζουν outsiders, αλλά με λίγη επιμονή αποκαλύπτουν πολύ όμορφες στιγμές. Στη χαμηλών τόνων rock του Andrew Bird έρχονται να προστεθούν ακόμα περισσότερα folk στοιχεία, με αποτέλεσμα έναν ήχο πλήρως ισορροπημένο μεταξύ των δύο ειδών. Τα εκπληκτικά βιολιά ασφαλώς δε λείπουν, αλλά ούτε αναλώνονται σε υπερφίαλες επιδείξεις τεχνικής. Βασικό στοιχείο της μουσικής ο μινιμαλισμός, μιας και οι δομές των κομματιών είναι απλές και λιτές, ενώ σπάνια ανεβαίνουν οι τόνοι και ακούμε πληθωρικές ενορχηστρώσεις. Αυτό καθιστά μεν λίγο κουραστικό και απρόσιτο το album, αλλά μέσα σε αυτό περιέχονται ορισμένες τόσο καλές συνθέσεις, που τελικά αποζημιώνει. Με άλλα λόγια, ο δίσκος πλατειάζει και περιέχει αρκετές αδιάφορες στιγμές, αλλά όταν είναι καλός... είναι πολύ καλός! Το ντουέτο με την St. Vincent είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα. Όσοι πιστοί προσέλθετε!

Βαθμολογία:  7½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:   Lazy Projector , Near Death Experience Experience , Lusitania , Sifters

1.5.12

Santigold - Master Of My Make-Believe

Είδος:  Indie Pop  /  Dub  /  Reggae Fusion  /  Electronica 
Κυκλοφορεί: 
23 Απριλίου 2012


     Η Santigold (ή αλλιώς M.I.A. no2) άργησε 4 χρόνια, αλλά επέστρεψε. Ο δεύτερος αυτός δίσκος της, χωρίς να είναι ανώτερος του πρώτου, εύκολα θα ικανοποιήσει τους φίλους της, αλλά δύσκολα θα της προσφέρει νέους. Κινούμενο στο ίδιο ύφος, με έναν εντονότερο προσανατολισμό προς το ρυθμικό κομμάτι, το νέο album έχει αναμφίβολα ως δυνατό σημείο του τα υπέροχα grooves που δημιουργούν τα drums. Είναι ένας δίσκος ό,τι πρέπει για να φέρει την ατμόσφαιρα του φεστιβάλ στο σαλόνι μας και να χορευτεί στα bars. Ο ήχος παραμένει φρέσκος και γεμάτος ενέργεια. Χοντροκομμένος να μην ήταν σε αρκετές φάσεις (και λίγο πιο δυνατό να ήταν το songwriting), τότε θα μιλούσαμε για ένα αποτέλεσμα πολύ καλό. Ας το κρατήσουμε ως προσδοκία για το επόμενο δισκογραφικό εγχείρημα της Santi!

Βαθμολογία:  6½

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Disparate Youth , God From The Machine , The Keepers