Είδος: Alternative Hip Hop
Κυκλοφορεί: 3 Μαΐου 2011
Όγδοο studio album για τους αγαπημένους της παλιάς hip hop σχολής και μια σχετικά αξιόλογη προσθήκη στην εκπληκτική τους δισκογραφία.
Τα τερατόμορφα αγοράκια, αν και 45άρηδες πλέον, δεν έχουν χάσει καθόλου από τη ζωντάνια και την ενεργητικότητά τους, αλλά ούτε και από τη δημιουργικότητά τους. Τιμώντας τις ρίζες τους, χωρίς όμως να προσκολλώνται σε αυτές, έγραψαν ένα δίσκο που κινείται επιδέξια ανάμεσα στο retro και το σύγχρονο. Ένας έξυπνος ηλεκτρονικός old school hip hop ήχος, προσεγγίσιμος τόσο από παλιούς, όσο και από νεότερους. Βέβαια όσο καλή και να είναι η έμπνευση, η παραγωγή υποφέρει από προβληματάκια. Τα εξαιρετικά rap μέρη συχνά κουκουλώνονται από το ενίοτε κακόηχο ηλεκτρονικό περιτύλιγμα, με αποτέλεσμα να παράγεται μια αναίτια ηχορρύπανση όταν συμβαίνει αυτό. Συνθετικά τώρα, ο δίσκος περιέχει ορισμένα φοβερά κομμάτια, αλλά δε λείπουν και track fillers ("ΟΚ", "Tadlock's Glasses"). Ιδιαίτερα σημεία στα οποία αξίζει να σταθεί κανείς είναι η συνεργασία με τη Santigold στο πολύ όμορφο "Don't Play No Game That I Can't Win", το (μοναδικό) ορχηστρικό "Multilaternal Nuclear Disarmament" και το (επίσης μοναδικό) πιο punkίζον "Lee Majors Come Again", κομμάτια χάρη στα οποία σπάει η μονοτονία. Το συμπέρασμα απ' όλα τα παραπάνω; Αν ακούσετε αυτό το album χωρίς προσδοκίες για κάτι εξαιρετικό, είναι αμφίβολο ότι θα απογοητευτείτε.
Βαθμολογία: 6
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Make Some Noise, Too Many Rappers, Don't Play No Game That I Can't Win, Say It
Official Website: www.beastieboys.com
Myspace: www.myspace.com/beastieboys
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου