22.4.12

Death Grips - The Money Store

Είδος:  Experimental Hip Hop  /  Hardcore Rap  /  Dubstep
Κυκλοφορεί:  23 Απριλίου 2012


     Και τι δεν έχει γραφτεί για το πρώτο αυτό ολοκληρωμένο album των Death Grips. Ήδη πολλοί κριτικοί αποφάνθηκαν ότι προκειται για το album της χρονιάς, την ίδια στιγμή που το θερμόμετρο του hype έχει χτυπήσει κόκκινο, με το album να αποσπά σχόλια του τύπου "ο καινοτόμος ήχος που περιμέναμε".
    Καινοτομία υπάρχει. Οι Death Grips συνδυάζουν το hip hop με την dubstep, ακολουθώντας μια παρόμοια έμπνευση με αυτή των Shabazz Palaces πέρσι. Με τη διαφορά, όμως, ότι εδώ μιλάμε για πολύ πιο upbeat και hardcore καταστάσεις. Ο ήχος μοιάζει να είναι βγαλμένος από υπόγεια, η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε underground parties. Ναρκωτικά, urban life και κάτι από εκείνα τα βίαια video games με τα οποία λίγο πολύ μεγαλώσαμε εμείς οι των 90's.
     Ωστόσο, ενώ όλη αυτή η άγρια ομορφιά σφύζει από ενέργεια και φαντασία, ο ήχος είναι τόσο χοντροκομμένα φασαριόζικος και τα φωνητικά τόσο επιτηδευμένα επιθετικά, που μετά από λίγο ο δίσκος καταντά ενοχλητικός. Όσο προσεγμένα και να είναι τα κομμάτια και όσο εύκολα και να μένουν στο μυαλό, πώς μπορεί να απολαύσει κανείς τέτοιου είδους μουσική για περισσότερο από 5 λεπτά; Και ποιο είναι το νόημα της μουσικής όταν η χρήση της περιορίζεται αποκλειστικά στα clubs;
    Είναι γεγονός ότι το νέο πάντα ξενίζει στην αρχή και θέλει χρόνο για να το κατανοήσεις. Είναι επίσης γεγονός ότι έχουμε ανάγκη από φρέσκα πράγματα στη μουσική, δεδομένης της ανακύλωσης των ίδιων ιδεών τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως δεν καθιστά αυτόματα καλό και διαχρονικό οτιδήποτε το νέο. Και στην περίπτωση των Death Grips, όσο χαμό και αν κάνει τώρα ο δίσκος τους, το Indiego Sound αμφιβάλλει ότι η μουσική τους είναι τόσο καλή, ώστε μετά από 5 ή 10 χρόνια να τους θυμόμαστε και να τους ακόυμε ακόμα.

Βαθμολογία: 
7

Κομμάτια που ξεχωρίζουν:  Get Got , I've Seen Footage , System Blower , Bitch Please

2 σχόλια:

Raggedy Man είπε...

"Ο ήχος μοιάζει να είναι βγαλμένος από υπόγεια, η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε underground parties. Ναρκωτικά, urban life και κάτι από εκείνα τα βίαια video games με τα οποία λίγο πολύ μεγαλώσαμε εμείς οι των 90's."

Εγώ μένω σ' αυτό και το βάζω να ξαναπαίξει.

Aris είπε...

Η ατμόσφαιρα αυτή είναι όντως το πιο γοητευτικό στοιχείο του δίσκου...