Listomania #49: Τα 30 καλύτερα άλμπουμ του 2021

 

Η στήλη του Δεκεμβρίου είναι παραδοσιακά η στιγμή της ετήσιας ανασκόπησης στις καλύτερες κυκλοφορίες των τελευταίων 12 μηνών. Και μπορεί το 2021 να μην ήταν ιδιαίτερα καρπερή μουσική χρονιά, όπως έχουμε χιλιογράψει, ωστόσο είχε τις στιγμές του. Χωρίς περαιτέρω φλυαρία, παρακάτω οι 30 δίσκοι που κρατάει το Listomania από τη χρονιά που φεύγει.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

Lana Del Rey - Blue Banisters

Είδος:  Pop 

Κυκλοφορεί:  22 Οκτωβρίου 2021

Ένας ακόμη αξιόλογος δίσκος από τη Lana Del Rey, ο οποίος όμως επισκιάζεται από τις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες της.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  7

Lil Nas X - MONTERO

 Είδος:  Pop / Hip Hop

Κυκλοφορεί:  17 Σεπτεμβρίου 2021

Τα περισσότερα από τα εμπορικά μεγαθήρια της pop των τελευταίων δεκαετιών ξεκίνησαν την καριέρα τους συνοδευόμενα από ένα συγκεκριμένο image, γύρω από το οποίο χτίστηκε και το σχετικό marketing που τους καθιέρωσε στην αγορά. Η Madonna ταυτίστηκε με την πρόκληση και τη σεξουαλική απελευθέρωση. Στη Britney Spears επιβλήθηκε η εικόνα της «αμόλυντης» έφηβης που σκόπευε να διατηρήσει την παρθενιά της μέχρι τον γάμο, κλείνοντας το μάτι στα πουριτανικά ένστικτα της Αμερικής. Η Lady Gaga ήταν η εκκεντρική, avant-garde ντίβα. Η Lana Del Rey πλασαρίστηκε ως το θλιμμένο, retro κορίτσι (και έτσι παρέμεινε, εδώ που τα λέμε). Η Billie Eilish ήταν το αγέλαστο Gen Z freak που άλλαζε τη μουσική από την κρεβατοκάμαρά του. Και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ ακόμα.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  7

Little Simz - Sometimes I Might Be Introvert

Είδος:  Hip Hop

Κυκλοφορεί:  3 Σεπτεμβρίου 2021

Η δισκογραφική επιστροφή της βρετανής ράπερ είναι ένα μνημειώδες άλμπουμ, που θα αποτελέσει κεφάλαιο στο σύγχρονο hip hop.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  9

Listomania #48: The People's List: Τι μας έμαθε η λίστα με τους 200 αγαπημένους δίσκους των αναγνωστών του Pitchfork

 

Η σημερινή στήλη αναλύει τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας των αναγνωστών του Pitchfork για τους 200 καλύτερους δίσκους των 25 χρόνων λειτουργίας του και εξάγει τα ανάλογα συμπεράσματα.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

Listomania #47: Οι 10 Kαλύτεροι Δίσκοι του 3oυ Τριμήνου του 2021

Το τρίμηνο Ιούλιος-Σεπτέμβριος έδωσε περισσότερους καλούς δίσκους και από το πρώτο, αλλά και από το δεύτερο τρίμηνο της χρονιάς. Ενδεχομένως και από τον συνδυασμό τους. Ορισμένοι από τους δίσκους που θα βρείτε στις κορυφαίες θέσεις της σημερινής λίστας, μάλιστα, έχουν τα φόντα να ξεχωρίσουν ακόμα και στις ανασκοπήσεις της δεκαετίας.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

Lorde - Solar Power

Είδος:  Pop / Indie Pop

Κυκλοφορεί:  20 Αυγούστου 2021

Στον τρίτο δίσκο του πάλαι ποτέ κοριτσιού-θαύμα από τη Νέα Ζηλανδία απουσιάζουν τόσο τα δολοφονικά singles του ντεμπούτου, όσο και η εντυπωσιακή συνέπεια στις εκπληκτικές μελωδίες και την παθιασμένη στιχουργική που χαρακτήριζε τον δεύτερο δίσκο. Πρόκειται για μια πολύ λιγότερο φιλόδοξη δουλειά, με ανάλαφρη διάθεση και στόχευση κυρίως στη δημιουργία ατμόσφαιρας (πράγμα που πετυχαίνει με τρόπο συνεκτικό), παρά στη «φλεγόμενη» δημιουργικότητα από την οποία προκύπτουν συνήθως τα διαμάντια της pop.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  6½

Billie Eilish - Happier Than Ever

Είδος:  Pop

Κυκλοφορεί:  30 Ιουλίου 2021

Η Billie Eilish εξελίσσει την τραγουδοποιία της και παραδίδει έναν δεύτερο δίσκο - σημείο αναφοράς για το 2021.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  8½

Listomania #46: Τα 20 Καλύτερα Άλμπουμ του 2021 (Μέχρι Στιγμής)

 

Βρισκόμαστε στη μέση του 2021 και είναι ώρα για την καθιερωμένη πια ανασκόπηση της στήλης στους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, μέχρι στιγμής. Μπορεί τους τελευταίους 12 μήνες να βιώνουμε ίσως την πιο ανιαρή περίοδο της δισκογραφίας στην πρόσφατη (η μη) μνήμη, αλλά έχουμε γκρινιάξει αρκετές φορές για αυτά οπότε ας περάσουμε κατευθείαν στο δια ταύτα: στους 20 δίσκους, δηλαδή, που κράτησαν ζωντανό το ενδιαφέρον για τη μουσική αυτούς τους μήνες.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

Olivia Rodrigo - SOUR

Είδος:  Pop

Κυκλοφορεί:  21 Μαΐου 2021

  

Δεν είναι πολλά τα ονόματα στη μουσική βιομηχανία που μπορούν να παινευτούν ότι ξεκίνησαν την καριέρα τους με ακαριαία επιτυχία στον βαθμό που το πέτυχε η Olivia Rodrigo.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  6½

Listomania #45: Νοσταλγώντας Τα Βρετανικά Indie Rock 00s

 

Για πολλούς από τους millennials, ιδιαίτερα εκείνους που σήμερα βρίσκονται στο ηλικιακό φάσμα μεταξύ 27 και 35 χρονών, το σαρωτικό indie rock κύμα των 2000s σηματοδότησε την πρώτη τους επαφή με μια πιο «ψαγμένη» μορφή μουσικής στην εφηβεία τους, διαμορφώνοντας το αισθητήριό τους και -σε αρκετές περιπτώσεις- καθορίζοντας τη σχέση τους με τη μουσική. Σε μια εποχή που το internet στην Ελλάδα δεν ήταν καθόλου δεδομένο για όλα τα νοικοκυριά και που τόσο οι μουσικές αναφορές στην εγχώρια τηλεόραση, όσο και τα charts δίσκων, σχεδόν μονοπωλούνταν από το …Fame Story, η απρόσμενη mainstream προβολή που έλαβαν κάποιες από τις indie rock μπάντες της εποχής από μουσικά κανάλια και rock ραδιόφωνα φάνταζε σαν όαση και κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον των πιο ανήσυχων εφηβικών αυτιών.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

St. Vincent - Daddy's Home

Είδος:  Indie / Soft Rock / Psychedelic Soul

Κυκλοφορεί:  14 Μαϊου 2021

Αν και στη μέχρι σήμερα μουσική της διαδρομή η St. Vincent άλλαξε διάφορα ηχοχρώματα, η συνεκτική ουσία όλων των δίσκων της ήταν η γόνιμη αφομοίωση των πάγιων art rock και art pop επιρροών της και η μετεξέλιξη της κληρονομιάς τους σε κάτι το σύγχρονο και εμπροσθοβαρές. Στον έκτο solo δίσκο της, ωστόσο, η χαρισματική κιθαρίστρια και τραγουδοποιός δίνει την αίσθηση ότι επιχειρεί να εισέλθει σε μια νέα φάση στη δισκογραφία της, από την οποία για πρώτη φορά απουσιάζει η art εκκεντρικότητα, ο pop πειραματισμός και το ιδιοσυγκρασιακό avant-garde στοιχείο που χαρακτήριζε τόσο έντονα τις προηγούμενες δουλειές της.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  8

Listomania #44: Τα 20 Καλύτερα Κομμάτια της St. Vincent

  

Στη St. Vincent μπορείς να φτάσεις εκκινώντας από διάφορες αφετηρίες. Μπορείς να τη δεις ως κομμάτι της γενικόλογης “indie” δεξαμενής, μπορείς να την εξετάσεις ως κεφάλαιο της σύγχρονης γυναικείας τραγουδοποιΐας ή μπορείς να πέσεις πάνω της αν ανατρέξεις στη χρονοσειρά της art rock/pop δισκογραφίας –που μάλλον πρόκειται και για το ιδίωμα που περιγράφει καλύτερα τον ήχο της. Από όποια μεριά και αν την προσεγγίσεις, πάντως, είναι αδύνατο να την αγνοήσεις, τουλάχιστον με βάση το αποτύπωμα που έχει αφήσει στα μουσικά πράγματα των τελευταίων 15 χρόνων.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

Listomania #43: Τα 10 Καλύτερα Άλμπουμ του 1ου Τριμήνου του 2021

 

Η δισκογραφική εκκίνηση του 2021 δε διαφέρει ιδιαίτερα από το μίζερα άγονο κλείσιμο του 2020, από τα τέλη του καλοκαιριού και μετά. Το τελευταίο οκτάμηνο είναι μάλλον το πιο φτωχό σε καλούς δίσκους στην πρόσφατη (ή και στην όχι και τόσο πρόσφατη) μνήμη, δοκιμάζοντας την υπομονή όσων παρακολουθούν στενά τη μουσική επικαιρότητα και «καταναλώνουν» τις νέες κυκλοφορίες. Οι συναρπαστικές μουσικές στιγμές παρέχονται με το σταγονόμετρο, σε μια χρονική συγκυρία στην οποία η μουσική χάνει έδαφος (πόσοι έχουν μείνει να συζητούν στην καθημερινότητά τους για νέα μουσική;) και οι τηλεοπτικές σειρές συσπειρώνουν το ενδιαφέρον και μεγαλώνουν συνεχώς το μερίδιό τους στην πίτα της pop κουλτούρας. Μια πίτα, βέβαια, η οποία μεγάλωσε θεαματικά τον τελευταίο χρόνο ένεκα πανδημίας (εκτοξεύοντας αντίστοιχα τα κέρδη των υπηρεσιών streaming κάθε είδους), αλλά που θα μικρύνει ξανά όταν φύγει από τις ζωές μας η κοινωνική αποστασιοποίηση. Και όταν συμβεί αυτό, η μουσική βιομηχανία θα πρέπει να ρίξει ξανά στην αρένα το βαρύ της πυροβολικό, προκειμένου να ανταγωνιστεί την παντοδυναμία της εικόνας.

Επιστροφή όμως στο θέμα μας, γιατί παρά τη μάλλον αποκαρδιωτική εισαγωγή, καλοί δίσκοι εξακολουθούν να κυκλοφορούν. Ίσως περισσότερο απλωμένοι στον άξονα του χρόνου και με χαμηλότερες κορυφές, αλλά παρόντες. Η στήλη σήμερα διαλέγει και ιεραρχεί τους 10 κορυφαίους από αυτούς, από τη δισκογραφική σοδειά του πρώτου τριμήνου της νέας χρονιάς.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

The Weather Station - Ignorance

Είδος:  Indie Rock / Indie Pop / Art Pop

Κυκλοφορεί:  5 Φεβρουαρίου 2021

Με το Ignorance του περασμένου Φεβρουαρίου, η Καναδή Tamara Hope -τραγουδίστρια, κιθαρίστρια, συνθέτις και στιχουργός των Weather Station- πέτυχε το πολυπόθητο breakthrough σε ένα σχετικά ευρύ κοινό.

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  8

Listomania #42: Ένα Aντίο στους Daft Punk με τα 15 Καλύτερα Κομμάτια της Δισκογραφίας τους

 

Είτε είσαι από αυτούς που αντιλήφθηκαν τη μοναδικότητά τους ήδη από την «ψιλοσκληρή» electro του Homework (1997), είτε πήδηξες στο βαγόνι όταν διαμόρφωναν τη house και τον ευρύτερο EDM ήχο των 2000s με το Discovery (2001), είτε ανήκεις στους όψιμους ακόλουθους που σαγηνεύτηκαν από τη στροφή στην οργανικότητα και τον φόρο τιμής που απέτισαν στην disco με το Random Access Memories (2013), δεν μπορείς να μη συγκινηθείς με την είδηση της διάλυσης των Daft Punk. Ενός σχήματος που με κάθε του κυκλοφορία νοηματοδοτούσε τον όρο «ιδιοσυγκρασία» όσο ελάχιστοι ποτέ κατάφεραν. Που βρήκε τη χρυσή τομή μεταξύ εγκεφαλικότητας και σωματικότητας στη δημιουργική του προσέγγιση. Που εμφανίζοταν πάντοτε διαβασμένο, αλλά δεν επέτρεψε σε καμία από τις αναφορές του να το καπελώσει. Που άγγιξε το pop stardom χωρίς να lifestyl-oποιηθεί και χωρίς να απολέσει την ουσιαστική του ματιά στην ηλεκτρονική μουσική -και στη μουσική γενικότερα.

Οι Daft Punk θα μας λείψουν, αλλά και θα λείψουν, γενικότερα. Από τη βιομηχανία, από το ραδιόφωνο, από τα dancefloors. Από ένα ολόκληρο μουσικό οικοσύστημα, το οποίο τροφοδοτούσαν με νέο υλικό σε αραιή βάση, αλλά πάντα αφήνοντας αποτύπωμα.

Το αποτύπωμα αυτό επιχειρεί να καταγράψει η σημερινή στήλη, επιλέγοντας τα 15 κομμάτια από τη studio δισκογραφία των Daft Punk που το συνοψίζουν με τον καλύτερο τρόπο.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

Vampire Weekend - 40:42

Είδος:  Indie Rock / Indie Pop

Κυκλοφορεί:  4 Φεβρουαρίου 2021

Η λογική που συνοδεύει το νέο ep των Vampire Weekend είναι το άκρον άωτον του ψυχαναγκασμού. Πρόκειται για δύο διασκευές του κομματιού “2021” από το προπέρσινο Father of the Bride, η διάρκεια καθεμιάς από τις οποίες είναι 20 λεπτά και 21 δευτερόλεπτα, ενώ το άθροισμα των διαρκειών τους δίνει και τον τίτλο του ep, εκτός από τη συνολική διάρκειά του (τύφλα να ‘χουν οι Kasabian με εκείνο το ανεκδιήγητο 48:13).

Ολόκληρη η κριτική εδώ.

Βαθμολογία:  5

Listomania #41: Τα 10άρια του Pitchfork από το Χειρότερο στο Καλύτερο

 

Το κεφάλαιο “Pitchfork” είναι αμφιλεγόμενο όσο λίγα στον μουσικό κόσμο, με φανατικούς αναγνώστες που επικαλούνται τη διαχρονική του ικανότητα να αφουγκράζεται τον παλμό των εναλλακτικών (και όχι μόνο) μουσικών τάσεων και να επηρεάζει τον χώρο όσο κανείς, αλλά και αρκετούς που το απορρίπτουν ως προκατειλημμένο, ελλιπές, δήθεν, «χιπστεροφυλλάδα», πουλημένο και διάφορα άλλα ωραία -ο καθένας βρίσκει τη δική του ένσταση για το site που αγαπά να μισεί.

Αν κοιτάξει κανείς τα πράγματα μακριά από προσωπικές προτιμήσεις και λοιπές υποκειμενικότητες, βέβαια, θα δυσκολευτεί να βρει άλλο μουσικό μέσο της τελευταίας 25ετίας του οποίου οι κριτικές και οι λίστες να έχουν επαληθευτεί σε τέτοιο βαθμό, σε βάθος χρόνου. Αρκεί να δει κανείς τις συγκεντρωτικές αποτιμήσεις της δισκογραφίας των 10s ή των 00s σε σχετικές λίστες και αφιερώματα και κατόπιν, να ψάξει να βρει τι είχε γράψει το Pitchfork για τους δίσκους αυτούς όταν είχαν κυκλοφορήσει ή σε τι θέσεις τους είχε κατατάξει στις ετήσιες λίστες του, για να διαπιστώσει ότι είναι μετρημένα στα δάχτυλα τα μουσικά φαινόμενα που του «ξέφυγαν» όλα αυτά τα χρόνια. Όπως ελάχιστες είναι και οι περιπτώσεις που το Pitchfork έδωσε πολύ υψηλή βαθμολογία σε δίσκο που δεν κέρδισε τη μάχη με τον χρόνο. Και μπορεί, προφανώς, να μην διεκδικεί το αλάνθαστο, αλλά διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του πιο εύστοχου.

Το αντεπιχείρημα, βέβαια, που ακούγεται συχνά εδώ είναι ότι, άπαξ και κάποιο μέσο κερδίσει το status του «επιδραστικού», ακόμα και οι πληρωμένοι διθύραμβοι θα περάσουν στο κοινό. Μια διατύπωση, βέβαια, η οποία, πέρα από προβληματική, καθότι υποτιμά ευθέως το κριτήριο του «ψαγμένου» αναγνώστη/ακροατή, είναι και μη ρεαλιστική, έως και ανυπόστατη. Εκτός εάν πιστεύει κανείς πως μπορεί ένα μουσικό site να χτίσει και να διατηρήσει την επιδραστικότητά του για 25 χρόνια λειτουργώντας με αυστηρά πελατειακές λογικές και χωρίς να διαθέτει διαύγεια, καλή αντίληψη και ορθά φίλτρα.

Με δεδομένα τα παραπάνω, αντιλαμβάνεται κανείς πως το καθαρό «10» ενός επιδραστικού μουσικού μέσου που χρησιμοποιεί βαθμολογικό σύστημα με δεκαδικό ψηφίο, έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος. Στα 25 (περίπου) χρόνια λειτουργίας του, το Pitchfork έχει δώσει μόλις 12 φορές τέτοια βαθμολογία σε πραγματικό χρόνο (χωρίς δηλαδή να λαμβάνονται υπόψιν επανακυκλοφορίες ή reviews κλασικών δίσκων), ενώ δύο από αυτές ήταν σε live album και σε EP. Πράγμα που σημαίνει ότι 10 studio δίσκοι έχουν βαθμολογηθεί με 10.

Η σημερινή στήλη ιεραρχεί αυτούς τους 10 δίσκους από τον χειρότερο στον καλύτερο, με βάση το κατά πόσο ο χρόνος έχει δικαιώσει τη βαθμολογία τους, αλλά και το πώς ακούγονται με τα αυτιά των ακροατών του 2021.

Διαβάστε τη στήλη εδώ.

Τα 10 χρόνια του Indiego Sound σε αριθμούς

 

Όταν, στα τέλη του 2010, αποφάσισα με τη νέα χρονιά να κάνω το Indiego Sound, ούτε κατά διάνοια δεν φανταζόμουν ότι 10 χρόνια αργότερα θα παρέμενε ακόμα ενεργό και γεμάτο περιεχόμενο.

Το blog γεννήθηκε από την τότε ανάγκη μου να διοχετεύσω κάπου τη μετεφηβική μου ενέργεια με δημιουργικό τρόπο, από την τάση μου να θέλω να μοιράζομαι τη μουσική που ανακαλύπτω, αλλά και από την πάγια εμμονή μου με το να βαθμολογώ και να ιεραρχώ το οτιδήποτε, η οποία καλά κρατεί από εποχές μονοψήφιων ηλικιών. Ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων για κάποιον που από 15 χρονών μοίραζε παντού cd με νέες κυκλοφορίες και DIY συλλογές, ενώ ήταν και ο συνήθης ύποπτος στην καρέκλα του dj στα πάρτι.

Αυτό που ξεκίνησε ως ένα μουσικό blog περιορισμένο στην indie, με μικρής έκτασης κείμενα και χαμηλή επισκεψιμότητα, σύντομα διεύρυνε το φάσμα του συμπεριλαμβάνοντας και άλλα genres, αναβάθμισε το περιεχόμενό του σε ποσότητα και ποιότητα και τράβηξε την προσοχή, ανοίγοντάς μου πόρτες σε μουσικά (και μη) μέσα. Στο postwave.gr αρχικά, στο περιοδικό ΑΝ και στο rocking.gr στη συνέχεια και τελικά στο Sonik και το avopolis.gr, το οποίο μέχρι και σήμερα με φιλοξενεί σταθερά.

10 χρόνια και 8 blogovision αργότερα, στο Indiego Sound έχουν ανέβει:

• 505 αναρτήσεις συνολικά
• 352 αυτόνομες κριτικές δίσκων
• 83 στήλες Monday Blues
• 40 στήλες Listomania
• 13 αφιερώματα (χωρίς να μετράνε οι στήλες)
• κείμενα για 516 διαφορετικούς καλλιτέχνες/μπάντες

Η πιο διαβασμένη κριτική:  Casiokids - Aabenbaringen Over Aaskammen

Η πιο διαβασμένη ανάρτηση: Top 15 Guilty Pleasures (2010-2016)

Ο μήνας με τα περισσότερα views: Μάιος 2017 (4133 views)

Ο μήνας με τα λιγότερα views: Ιούλιος 2019 (139 views)

Η πρώτη ανάρτηση: Tapes 'n Tapes - Outside

Η τελευταία ανάρτηση: Listomania #40: Τα 40 καλύτερα Άλμπουμ του 2020

Η χώρα με τους περισσότερους αναγνώστες εκτός Ελλάδας: ΗΠΑ (16,6 χιλιάδες views)

Η χαμηλότερη βαθμολογία που έχει μπει σε κριτική: 3 (στους Cage The Elephant και στους Fall Out Boy)

Η δεύτερη χαμηλότερη βαυμολογία που έχει μπει σε κριτική: 3,5 (στους AlunaGeorge και στους Yacht)

Ο καλλιτέχνης με τα περισσότερα κείμενα: Arctic Monkeys, Radiohead και Laura Marling (από 6 στον καθένα)



Σε ό,τι αφορά τις λίστες με τα άλμπουμ της χρονιάς, υπήρξαν χρονιές που τα #1 δικαιώθηκαν από τον χρόνο...


2013: Vampire Weekend - Modern Vampires of the City (No. 10 στα συγκεντρωτικά δεκαετίας)

2015: Sufjan Stevens - Carrie & Lowell (No. 13 στα συγκεντρωτικά δεκαετίας)

2016: Frank Ocean - Blonde (No.7 στα συγκεντρωτικά δεκαετίας)

2017: Lorde - Melodrama (No.15 στα συγκεντρωτικά δεκαετίας)

2020: Fiona Apple - Fetch The Bolt Cutters (No. 1 στα συγκεντρωτικά της χρονιάς)

...ενώ υπήρξαν και χρονιές που η επιλογή του Νο.1 διαψεύστηκε


2014: St. Vincent - St. Vincent (No. 50 στα συγκεντρωτικά δεκαετίας)

2018: Low - Double Negative (εκτός των top 100 στα συγκεντρωτικά δεκαετίας)

Ένα μεγάλο thank you σε όσους ακολουθούν το Indiego Sound, κρυφά ή φανερά, αυτά τα 10 χρόνια :)

Aris Indiego