Κυκλοφορεί: 22 Απριλίου 2013
Το προηγούμενο album των Γάλλων Phoenix, γεμάτο από εθιστικά indie pop κομμάτια καθώς ήταν, θεωρήθηκε δικαίως ένα από τα κορυφαία του 2009 και δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες για τη συνέχεια. Προσδοκίες στις οποίες το καινούριο album Bankrupt! όμως μάλλον δεν ανταποκρίνεται.
Προσπερνώντας το πραγματικά αψυχολόγητο εξώφυλλο (που συναγωνίζεται σε κακογουστιά αυτό των Yeah Yeah Yeahs), το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει κανείς είναι ένας λίγο διαφοροποιημένος ήχος σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Τα synths έχουν έρθει τόσο μπροστά, που παραγκωνίζουν σχεδόν ολοκληρωτικά τις κιθάρες και αναδεικνύονται στο μεγάλο πρωταγωνιστή της ενορχήστρωσης. Δεν είναι λίγα τα σημεία που τα synths πραγματικά οργιάζουν, ισοπεδώνοντας κάθε άλλον ήχο. Αυτό ίσως οφείλεται στον Philippe Zdar των επίσης Γάλλων Cassius, βετεράνο της house και της synthpop, ο οποίος και πάλι συνεργάζεται με το συγκρότημα στην παραγωγή. Γενικά, ο ήχος, λιγότερο πειραματικός σε σχέση με αυτό για το οποίο μας είχαν προετοιμάσει, είναι αρκετά κοντά στους νέους Strokes, ενώ έχει κάτι από την ανάλαφρη και χαρωπή αύρα των δύο δίσκων των Two Door Cinema Club (μπάντες που απ' ότι φαίνεται επηρεάστηκαν από το Wolfgang Amadeus Phoenix του 2009).
Ωραία όλα αυτά, όμως έχουμε αφήσει ανεξήγητο το γιατί δεν ανταποκρίνεται ο δίσκος στις προσδοκίες. Και η απάντηση βρίσκεται στις συνθέσεις. Το κατ'εξοχήν συγκριτικό πλεονέκτημα του συγκροτήματος έναντι των υπόλοιπων του είδους δεν είχε να κάνει με κάποιου τύπου πρωτοπορία, αλλά με τις ίδιες τις συνθέσεις, οι οποίες (ιδίως στο προηγούμενο album) ήταν ικανές να ξεσηκώσουν ακόμα και γυμνοσάλιαγκα. Εδώ τα πράγματα είναι πιο χλιαρά και ο δίσκος κυλάει σχετικά αναίμακτα. Πέρα από 2-3 κομμάτια που ξεχωρίζουν (χωρίς να αποτελούν κάτι το εξαιρετικό βέβαια), στην πλειοψηφία του ο δίσκος δεν έχει πυγμή. Τα κομμάτια είναι χαρωπά, ζωηρά και "καλοκαιρινά", αλλά τους λείπει αυτή η μαγική ουσία που θα μπορούσε να τα απογειώσει.
Εντάξει, για όσους ψάχνουν να ακούσουν κάτι ευχάριστο και ελαφρύ, το Bankrupt! δεν είναι κακή επιλογή και μάλλον θα την κάνει καλά τη δουλειά του. Ωστόσο, είναι αρκετά περιορισμένο για κάτι παραπάνω από αυτό.
Προσπερνώντας το πραγματικά αψυχολόγητο εξώφυλλο (που συναγωνίζεται σε κακογουστιά αυτό των Yeah Yeah Yeahs), το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει κανείς είναι ένας λίγο διαφοροποιημένος ήχος σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Τα synths έχουν έρθει τόσο μπροστά, που παραγκωνίζουν σχεδόν ολοκληρωτικά τις κιθάρες και αναδεικνύονται στο μεγάλο πρωταγωνιστή της ενορχήστρωσης. Δεν είναι λίγα τα σημεία που τα synths πραγματικά οργιάζουν, ισοπεδώνοντας κάθε άλλον ήχο. Αυτό ίσως οφείλεται στον Philippe Zdar των επίσης Γάλλων Cassius, βετεράνο της house και της synthpop, ο οποίος και πάλι συνεργάζεται με το συγκρότημα στην παραγωγή. Γενικά, ο ήχος, λιγότερο πειραματικός σε σχέση με αυτό για το οποίο μας είχαν προετοιμάσει, είναι αρκετά κοντά στους νέους Strokes, ενώ έχει κάτι από την ανάλαφρη και χαρωπή αύρα των δύο δίσκων των Two Door Cinema Club (μπάντες που απ' ότι φαίνεται επηρεάστηκαν από το Wolfgang Amadeus Phoenix του 2009).
Ωραία όλα αυτά, όμως έχουμε αφήσει ανεξήγητο το γιατί δεν ανταποκρίνεται ο δίσκος στις προσδοκίες. Και η απάντηση βρίσκεται στις συνθέσεις. Το κατ'εξοχήν συγκριτικό πλεονέκτημα του συγκροτήματος έναντι των υπόλοιπων του είδους δεν είχε να κάνει με κάποιου τύπου πρωτοπορία, αλλά με τις ίδιες τις συνθέσεις, οι οποίες (ιδίως στο προηγούμενο album) ήταν ικανές να ξεσηκώσουν ακόμα και γυμνοσάλιαγκα. Εδώ τα πράγματα είναι πιο χλιαρά και ο δίσκος κυλάει σχετικά αναίμακτα. Πέρα από 2-3 κομμάτια που ξεχωρίζουν (χωρίς να αποτελούν κάτι το εξαιρετικό βέβαια), στην πλειοψηφία του ο δίσκος δεν έχει πυγμή. Τα κομμάτια είναι χαρωπά, ζωηρά και "καλοκαιρινά", αλλά τους λείπει αυτή η μαγική ουσία που θα μπορούσε να τα απογειώσει.
Εντάξει, για όσους ψάχνουν να ακούσουν κάτι ευχάριστο και ελαφρύ, το Bankrupt! δεν είναι κακή επιλογή και μάλλον θα την κάνει καλά τη δουλειά του. Ωστόσο, είναι αρκετά περιορισμένο για κάτι παραπάνω από αυτό.
Βαθμολογία: 6
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Entertainment , SOS In Bel Air , Oblique City
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου