Κυκλοφορεί: 16 Απριλίου 2013
Οι Yeah Yeah Yeahs είναι από τις indie μπάντες των 00's που ποτέ δεν έφτασαν εμπορικά την κορυφή, αλλά ποτέ δεν πέρασαν και απαρατήρητοι. Κυκλοφορώντας μόνο ενδιαφέρουσες δουλειές, οι οποίες λίγο ή πολύ συνοδεύονταν από εγκωμιαστικά σχόλια και θετικές εντυπώσεις, το όνομά τους κατάφερνε να είναι πάντα επίκαιρο και η πορεία τους αξιοζήλευτα σταθερή.
Κρίμα που το νέο τους album σπάει αυτό το σερί των καλών κυκλοφοριών και περιορίζεται στη μίζερη ζώνη του αξιοπρεπούς. Διότι στο "Mosquito" για πρώτη φορά ακούμε κάτι τόσο ήπιο και ουδέτερο, από μια μπάντα που ανέκαθεν ήξερε να φτιάχνει indie rock dancefloor anthems. Μπορεί (ευτυχώς) ο ήχος να μην έγινε εντελώς ηλεκτρονικός όπως περιμέναμε, ωστόσο εγκλοβίζεται σε μια περίεργη φόρμουλα. Μια φόρμουλα η οποία δεν παράγει ούτε ακριβώς χορευτικά κομμάτια, ούτε όμως ακουστικά. Ούτε ακριβώς συμβατικά, σε καμία περίπωση όμως και πειραματικά. Ούτε ελαφριά, σίγουρα όχι όμως και σοφιστικέ. Είναι λίγο θολό το τοπίο αυτή τη φορά, δεν είναι ξεκάθαρη η κατεύθυνση που θέλησαν να δώσουν. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μέσα σε ένα δίσκο συνυπάρχουν διάσπαρτα στοιχεία από lo-fi, gospel, hip hop και post-punk μεταξύ άλλων.
Για να είμαστε δίκαιοι, βέβαια, το "Mosquito" δεν στερείται πλήρως δυνατών χαρτιών. Το πρώτο single και εναρκτήριο κομμάτι Sacrilege δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα καλύτερα κομμάτια της δισκογραφίας τους. Είναι υπέροχος ο τρόπος που σταδιακά εξελίσσεται, για να κορυφωθεί σε ένα εντυπωσιακό gospel φινάλε. Μαζί με αυτό υπάρχουν κι αλλές ενδιαφέρουσες ιδέες μέσα στην tracklist, αν και πουθενά αλλού δεν οδηγούν σε κάτι εξίσου ολοκληρωμένο. Και φυσικά, έχουμε και μια Karen O εξαιρετική και πάλι, με τα άψογα φωνητικά της και το ιδιαίτερο ταπεραμέντο της να αποτελούν το 80% της δυναμικής της μπάντας. Οι εξωφρενικά υψηλές νότες που χτυπάει στο 3:02 στο "These Paths" είναι ό,τι πιο χαρακτηριστικό, αν και είναι απολαυστική σε όλα τα κομμάτια.
Σε γενικές γραμμές, όμως, το καινούριο αυτό album με το ανεκδιήγητα κακόγουστο εξώφυλλο είναι αισθητά κατώτερο από όλα τα προηγούμενα των Yeah Yeah Yeahs και μάλλον δεν θα καταφέρει πολλά παραπάνω από το να κρατήσει χλιαρή τη φήμη της μπάντας στη σιγανή φωτιά, μέχρι την επόμενη κυκλοφορία.
Κρίμα που το νέο τους album σπάει αυτό το σερί των καλών κυκλοφοριών και περιορίζεται στη μίζερη ζώνη του αξιοπρεπούς. Διότι στο "Mosquito" για πρώτη φορά ακούμε κάτι τόσο ήπιο και ουδέτερο, από μια μπάντα που ανέκαθεν ήξερε να φτιάχνει indie rock dancefloor anthems. Μπορεί (ευτυχώς) ο ήχος να μην έγινε εντελώς ηλεκτρονικός όπως περιμέναμε, ωστόσο εγκλοβίζεται σε μια περίεργη φόρμουλα. Μια φόρμουλα η οποία δεν παράγει ούτε ακριβώς χορευτικά κομμάτια, ούτε όμως ακουστικά. Ούτε ακριβώς συμβατικά, σε καμία περίπωση όμως και πειραματικά. Ούτε ελαφριά, σίγουρα όχι όμως και σοφιστικέ. Είναι λίγο θολό το τοπίο αυτή τη φορά, δεν είναι ξεκάθαρη η κατεύθυνση που θέλησαν να δώσουν. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μέσα σε ένα δίσκο συνυπάρχουν διάσπαρτα στοιχεία από lo-fi, gospel, hip hop και post-punk μεταξύ άλλων.
Για να είμαστε δίκαιοι, βέβαια, το "Mosquito" δεν στερείται πλήρως δυνατών χαρτιών. Το πρώτο single και εναρκτήριο κομμάτι Sacrilege δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα καλύτερα κομμάτια της δισκογραφίας τους. Είναι υπέροχος ο τρόπος που σταδιακά εξελίσσεται, για να κορυφωθεί σε ένα εντυπωσιακό gospel φινάλε. Μαζί με αυτό υπάρχουν κι αλλές ενδιαφέρουσες ιδέες μέσα στην tracklist, αν και πουθενά αλλού δεν οδηγούν σε κάτι εξίσου ολοκληρωμένο. Και φυσικά, έχουμε και μια Karen O εξαιρετική και πάλι, με τα άψογα φωνητικά της και το ιδιαίτερο ταπεραμέντο της να αποτελούν το 80% της δυναμικής της μπάντας. Οι εξωφρενικά υψηλές νότες που χτυπάει στο 3:02 στο "These Paths" είναι ό,τι πιο χαρακτηριστικό, αν και είναι απολαυστική σε όλα τα κομμάτια.
Σε γενικές γραμμές, όμως, το καινούριο αυτό album με το ανεκδιήγητα κακόγουστο εξώφυλλο είναι αισθητά κατώτερο από όλα τα προηγούμενα των Yeah Yeah Yeahs και μάλλον δεν θα καταφέρει πολλά παραπάνω από το να κρατήσει χλιαρή τη φήμη της μπάντας στη σιγανή φωτιά, μέχρι την επόμενη κυκλοφορία.
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Sacrilege , Mosquito , These Paths , Despair
>>> Full Album Preview εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου